Het leven in uitersten
31/01/2024
Door Mama Sofie V
Vijf - misschien herkenbare? - situatieschetsen:
- De deur
Oftewel blijft die open staan, want ja, een deur dicht doen achter uw gat vergt toch véél meer energie dan wat extra verwarming hé!? Oftewel gaat ze dicht, keiHARD dicht, bij elke vlaag van colère – uiteraard met bijhorende “als ’t zo zit ben ik weg!!!!” - Poetsen
Ik denk met tranen in de ogen terug aan de tijd waarin ze smeekten om mee te mogen helpen poetsen. De oudste ging op de swiffer zitten en liet zich het hele huis “rondvegen”. Hilarisch! In deze tijden met tieners zijn de swiffer en de schotelvod aartsvijanden, ja zelfs verachtelijke handlangers van mama’s hang naar hygiëne en properheid. Welke onverlaat heeft die ooit uitgevonden!? - De intonatie bij het gebruik van het woord “mama”
Van het ogenrollende en grommende “ja, mamaaaaa!” wanneer ik hen aanmaan om een fluo-hesje te dragen tot het met een brekend stemmetje ge-“m-mama?” als ze plots bang zijn of zich ziek voelen. Nodeloos te zeggen dat al mijn instincten op scherp komen te staan bij dat laatste … - De broeder- en zusterliefde
Meestal kunnen ze elkaar niet rieken of zien, en is alles (maar echt alles hé) een goede aanleiding tot een steek onder de gordel of een goede ruzie. Maar soms zijn er van die momenten dat je ziet dat ze écht plezier maken met elkaar, of dat grote zus een troostende knuffel geeft aan kleine broer. Dan wisselen de papa en ik wetende en vertederde blikken uit - wat dan weer gerol met de ogen uitlokt als ze het in de gaten hebben. - De aanwezigheid in dit universum
De ene hoort het in Keulen donderen als we het hebben over de plannen voor het weekend (alhoewel we gisteren alles aan tafel hebben besproken), terwijl de ander precies wil weten hoe de vork in de steel zit, het liefst nog met een schriftelijke beschrijving en nauwkeurige timing per gepland onderdeel. Tenzij er natuurlijk een GSM met oortjes in beeld is, dan is er helemaal geen beeld, noch klank, noch interactie. Parallelle universums …
Uitersten, het illustreert nog een keer dat alles een fase is en dat elke fase zijn charme heeft. Ongetwijfeld heeft iedereen daarin zijn eigen verhaal. Benieuwd om die te horen ;-).
