Bijna naar school: loslaten voor dummies

Ik heb al zo veel verhalen gehoord over huilende kleuters en massa's reservebroekjes, maar deze keer is het aan mijn kleuters: de eerste schooldag, de eerste wuivende handjes aan de schoolpoort, de eerste keer thuiskomen in een leeg huis. Redenen genoeg om nog iets meer dan een week voluit te genieten van qualitytime met mijn twins!

Vlug, allebei, anders zijn we te laat!

Uitslapen, zolang het nog kan en zoveel het nog kan. Geen wekkers, althans toch niet als ik thuismama ben. Tegenwoordig mogen echtgenoot en ik echt niet klagen en slapen de kinderen gemiddeld tot 7u à 7u30. Niet te vergeten dat ik wel bijna elke nacht slaapdronken één van de slaapkamertjes binnenwankel om de verdwenen tuut te zoeken of enkele snottebellen uit de neusjes te persen. Maar goed, we klagen dus niet en slapen nog even uit, nog even...

Lang leve de joggingbroek

Zoals heel veel mama's hou ik van mooie kleertjes en droom ik van een kleuterkoppel dat piekfijn uitgedost is en vooral: blijft! Langs de andere kant ben ik wie ik ben en hoeven mijn kinderen echt niet de hele tijd in gladgestreken tenues rond te lopen, toch zeker niet als we een thuisdagje inlassen. Daarom pleit ik voor de joggingbroek! De knopjes, de ritsjes en de tierlantijntjes blijven nog even achterwege, nog even...

To pipi or not to pipi

Eerlijk, ik heb er weinig zin in, om tijdens deze laatste schoolvrije weken een heel systeem uit te dokteren om dochter- en zoonlief op het potje te krijgen. Kleine meid is al goed op weg, maar mijn jongetje vindt het allemaal overroepen: ‘Ik heb toch een pamper aan, mama?’. De juf doet er gelukkig niet moeilijk over en gooit geen uitspraken naar ons hoofd als: ‘Uw kind mag enkel starten als het zindelijk is!’. De luiers blijven dus nog even op het boodschappenlijstje staan, nog even... 

Zonder pottenkijkers

We gaan er nog 100% van profiteren: van onbestaande wachtrijen bij de schommel, van quasi lege winkelgangen en van filevrije autoritjes. Drukte en massagedoe is niet aan ons besteed, correctie, aan míj besteed. De rust tijdens onze bibbezoekjes en met z'n drieën treinen kijken op een leeg perron ga ik écht missen. Nog even genieten dus van doordeweekse uitstapjes, nog even...