Damn you windpokken!
"De windpokken zijn rond aan het gaan in de creche." 'Hoera!', dacht ik bij mezelf, 'dan is de kleinste er ineens ook vanaf.' En zo geschiedde het: een dikke week later verschenen de eerste rode stippen op Renées buikje.
En dan was er die eerste nacht. Renée sliep onrustig. Meestal weet ik dan wel wat ik moet doen en probeer ik verschillende dingen uit zodat zowel baby als ikzelf onze nacht op een rustige manier kunnen verderzetten.
Timing van een lijdensweg
22h30: Flesje geven. Een late ‘avondsnack’ in de vorm van een flesje melk gaat er altijd wel in bij de jongste. Ze wordt er rustig én slaperig van. Missie geslaagd! Dacht ik…
22h50: Pamper verversen. Ocharme mijn meid, wat moet dat een pijnlijke zaak zijn aan haar poep. De blaasjes blijven vochtig en drogen niet snel uit, dus regelmatiger de pamper verschonen is de boodschap. Helaas brengt ook dat geen soelaas…
Intussen is Renée een hoopje miserie. Het wordt een continue spel van haar pakken, haar proberen in slaap te wiegen, haar troosten. Ik heb er zo’n medelijden mee. Moest ik kunnen, ik neem haar windpokken over.
23h30: Oei. Ze heeft precies wel warm. 38,9 graden. Snel geef ik haar een Perdolan. Ik onderneem een poging om haar in bed te leggen, zonder succes. Dan kamperen we maar weer even in de zetel.
00h00: Van haar flesje water heeft ze precies wel deugd, maar nog wil ze de slaap niet vatten. Het is een continu gejammer van mijn klein spruitje.
02h00: Ik begin stilletjes aan wanhopig te worden. Ik plaats Renée in de auto en in mijn pyjama besluit ik om dan maar een ritje te maken. Nog geen 2 minuten verder ligt Renée in een diepe rust. Oef! Maar ik was ook wel een beetje moe, dus terug naar huis en haar zo voorzichtig mogelijk in haar bedje leggen. Yes! Ze slaapt verder…
02h10: O mijn God! Wanneer stopt het?! Renée heeft het weer op een jammeren geslagen. We verhuizen weer naar de zetel en ik zet dan maar Bumba op. Dat laat haar toch even lachen en rustig worden. En zo passeren de uurtjes.
04h00: Misschien heeft ze honger? Ik serveer haar een banaan die ze met volle overtuiging opeet.
05h00: Ik onderneem nog een poging om haar in haar bed te stoppen. Het lukt…
06h30: Daar gaan we weer! Met een nachtrust van amper anderhalf uur, besluit ik wijselijk om een dagje verlof te nemen…Hopelijk wordt deze nacht beter…
