Het allesomvattende woordje ‘mama’

Hoe vaak zou die kleine dame dat wel niet zeggen? Uiteraard begint het ’s ochtends. Geen wekker nodig… enkel MAMAAAAA is genoeg. Nee, nee, niet één keer, blijven herhalen tot je EIN-DE-LIJK in haar kamer staat. En dan dat snoetje als je je hoofd binnen steekt, elke keer toch weer smelten!

Dan gaat de ochtend verder met: mama kijk, mama help, mama nee, mamaaaa, mama zelf doen, mama helpen … Als je al die verschillende mama’s enkel in dat uurtje of die twee uurtjes voor school zou optellen, zit je denk ik al aan minstens honderd keer, haha!

Emoties

Het woord mama kent ook zoveel emoties. Als ze bang is, boos is, hulp nodig heeft en natuurlijk ook bij ergernis … Ik ben geen kleine baby meer hoor, ik snap het wel en doe het wel zelf MAMA! Probeer dan je lach maar eens in te houden. ‘Nee mama, (L)Una grote meid!’.

Ze kan al zoveel en dat maakt zoveel zaken al een stuk makkelijker. Langs de andere kant zijn er ook nog altijd zoveel frustraties als ze DENKT dat ze het kan maar dat het haar eigenlijk niet lukt. Zelfs op die momenten is het moeilijk om je serieus te houden, ze is zo schattig als ze op zichzelf boos wordt.

Op tijd

Maar al die dingen die ze dan zelf kan, dat lukt plots niet als we toch eens ergens graag op tijd willen geraken. Dan is het : ‘mama helpen’; ‘mama nee’ (heel veel nee); ‘mama pakken’; ‘mama koekje’. Vergeet het maar dat je ooit ergens nog eens op tijd aankomt. Steevast een kwartier te laat of zelfs nog erger. Als we ons niet twee uur op voorhand beginnen klaarmaken, loopt het sowieso mis.