Liefde en kinderen in tijden van corona: 11 filosofische vragen
21/04/2020
Door Mama Joke
- Ik denk dat ik mezelf alleen kan terug vinden in de berging. Met een glas wijn. Oh nee. Mijn naam is Joke en ik ben een Covidalcoholist.
- Covidalcoholist by proxy AKA mijn sobere, jongste kind dat geen alcohol nodig heeft om zich te gedragen als een mini-zatlap.
- Het groeiende besef dat mijn kinderen mijn grootste nalatenschap zullen zijn. Slik. En wellicht wel mijn belangrijkste verwezenlijking in dit bestaan. Gulp half glas wijn.
- Voeden wij de kinderen op of zijn wij bezigheidstherapie voor kleuters?
- Hoeveel wijn mag je drinken bij/tijdens het knutselen? Hoeveel bier is pedagogisch onverantwoord?
- Hoe vaak kan je ‘wauw’ herhalen zonder dat je kinderen beseffen dat je dat niet positief bedoelt?
- Hoe lang mag of kan je jezelf opsluiten in het toilet? Wanneer verandert de behoefte werkelijk in een noodzaak?
- Was mijn eigen moeder zo neurotisch als ik? Of vond zij zichzelf ook interessant genoeg om mee te praten?
- Als ik wil dat mijn kinderen leren te menen wat ze zeggen, moet ik écht werken aan mijn gezicht in bedwang te houden terwijl ze spreken.
- Alleen “eventjes boven gaan poetsen”: het beste moment van de dag. Wie had dat gedacht?
- Waarom ben ik niet de Gypsy Fairy Queen?
