Mama laat mij los, ik kan het! (Fietsen zonder zijwieltjes)

Project op de lange baan

Angst en onzekerheid hadden zich zodanig tussen haar oren genesteld dat het voor ons een uitdaging was geworden om de stap te zetten. Vandaar dat het project de laatste tijd op de lange baan was geschoven.
Tot vanochtend. Stralend weer en een vrije voormiddag in het vooruitzicht. Een goedgemutste dochter en een plan. Niet te veel poeha vooraf. Gewoon doen. En dat dééd ze!

Durven loslaten

De goede raad van een vriend indachtig eerst even wennen al bollend van een zwakke helling. Welgeteld twee keer en weg was ze. Ik - moeder - er krampachtig achteraan hollend. “Mama, ik kan het. Laat mij los!”.

Waarop ik merkte dat ík degene was die niet los durfde te laten. Bijna een jaar zit je ’t kind klaar te stomen en wanneer ze eindelijk de klik maakt, neem je zelf gas terug. Oh boy. Gelukkig zijn er dan papa’s die hun prinsessen vooruit schreeuwen en rennen tot ze er uitgeteld bij neervallen.