Waarom we nog iets kunnen leren van onze kleuters

Jongens dragen geen glitter

Ik geef toe, ik ben zelf niet de meest progressieve mama en zal hem ook eerder een trein onder zijn neus schuiven dan een pop. Maar wat een teleurstelling op dat gezichtje wanneer ik een poging doe om uit te leggen dat jongens eigenlijk niet zo veel glitter dragen. Probeer maar eens een deftig antwoord te verzinnen op de ‘waarom’-vraag die onvermijdelijk volgde. 

Ja, waarom eigenlijk? Is het zo erg dat hij een glittertrui draagt?  Wel als die van de meisjesafdeling komt, want ik kan je verzekeren dat die lekker vrouwelijk gecentreerd is.  Je hebt inderdaad van die truitjes of shirts met glinsterende pailletten, ware het niet dat de keuze voor jongens zicht uitstrekt van dinosaurussen tot auto’s.

Is het dan echt zo dat we een kleuter, voor wie meisjes en jongens volledig gelijk zijn, moeten melden dat hij geen glitter mag dragen? Ik voel eerlijk gezegd het woord discriminatie opborrelen. Zo creëren we natuurlijk van kleins af aan hokjes-denken.  Terwijl zij net diegenen zijn die daar absoluut niet mee bezig zijn: jongen, meisje, zwart, wit, groot, klein, ros, blond,… Allemaal gelijk.  Daar kunnen we als volwassenen nog iets van leren. Zo lang ze zich maar met elkaar amuseren (én het tofste speelgoed hebben of de mooiste kledij aanhebben).