Ontroerende brief van mama aan haar eerste kind: ‘Dank je wel. Toen jij kwam, werd alles gewoon leuker’

Aan mijn eerstgeboren kind,

Wat zeg ik tegen het kleine mensje dat een mama van me heeft gemaakt? Hoe kan ik onder woorden brengen wat ik voor je voel, hoeveel ik van je hou en hoeveel je me veranderd hebt? Ik had zoveel ideeën over hoe mijn eerste kind zou zijn.

In sommige opzichten ben je precies wat je papa en ik ons hadden voorgesteld. Op andere vlakken ben je veel meer dan ik ooit had durven dromen en heb je ons op de beste manier verrast. We dachten dat je superslim zou zijn, net als je papa, en dat ben je natuurlijk ook.

We dachten dat je graag zou lezen, zoals je mama, en je omringt jezelf met boeken. Maar toch verras je ons elke dag weer met je vriendelijke bedachtzaamheid en je zorgvuldige aandacht voor details. Je bent zo'n lief en onschuldig jongetje en zo volwassen voor je jonge leeftijd.

Allereerst wil ik je bedanken.

Bedankt dat je een mama van me hebt gemaakt.

Ik heb al heel wat ‘titels’ gehad in dit leven: zus, dochter, vriendin, echtgenote en lerares. De titel van mama, die je me gaf op de dag dat ik hoorde dat je in mij groeide, is er een die me zo na aan het hart ligt. Er komt zo veel verantwoordelijkheid bij kijken, maar oh zo veel vreugde!

Dankzij jou mag ik ervan genieten om iemand te zien leren en groeien, en deel uit te maken van dat proces. Ik heb een kleine vriend die met me meezingt met Disneyliedjes in de auto. Ik mag mijn favoriete oude gezelschapspelletjes spelen, en kietelfeesten en kussengevechten houden.

Ik kan het werk, het leven en de stress van alles vergeten en gewoon lachen samen met iemand zonder reden. Ik beleef vakanties en seizoenen door de ogen van een kind. Toen jij kwam, werd alles in het leven gewoon leuker.

Kleine dingen maken me zo dankbaar dat jij mama van me hebt gemaakt. Als klein meisje wist ik al dat ik ooit moeder wilde worden en toen jij kwam, ging die droom meteen in vervulling!

Je hebt me al zo veel geleerd.

Toen ik jou kreeg, dacht ik dat ik al veel van het leven had gezien. Ik had zoveel meegemaakt, behaalde meerdere universitaire diploma's en had een uitdagende carrière. Ik dacht dat ik zo veel wist ... maar jij kwam langs en leerde me dingen waarvan ik nooit had geweten dat ik ze moest weten.

Met jou leerde ik hoe ik voor een kind moest zorgen. Samen met jou leerde ik hoe ik een slaaproutine moest instellen en hoe ik een baby op de juiste manier moest voeden. Hoe ik je door nachtmerries heen moest helpen en wanneer ik met je naar de dokter moest gaan.

Ik leerde nog ingewikkeldere planningen te maken en te multitasken als nooit tevoren. Je moest ook wel wat slikken. Bedankt dat je dat deed en dat je ondanks alles van me hield. Bedankt dat je geduldig met me was terwijl ik uitvogelde waar het in het moederschap om ging.

Door jou ben ik sterker geworden. Ik heb geleerd om geduldiger te zijn en de behoeften van een ander boven die van mij te stellen. Jouw mama zijn heeft me doen nadenken over waarin ik geloof. Het zorgt ervoor dat ik mezelf en mijn gedrag controleer – wetende dat jij altijd meekijkt en luistert. Door jou ben ik een beter mens.

Je troost me zoals niemand anders kan.

Nadat we onze tweede baby verloren, ging je stilletjes naast me liggen, omdat je wist dat ik verdrietig was. Je begreep het toen nog niet en dat zal je voorlopig ook niet doen, maar ik had het zo nodig om je daarna stevig vast te houden. En je stelde geen vragen. Je hield me meteen zo stevig vast.

Als ik het even ‘verpruts’ als mama en denk dat ik je dag heb verpest, verzeker je me dat dit niet zo is. Je zegt altijd: ‘Geeft niet, mam! We kunnen het de volgende keer wel doen.’ Als ik een zware dag heb gehad, hoef ik je alleen maar in bed te stoppen en te zeggen dat je mijn lievelingsjongetje bent, en jij antwoordt: ‘Jij bent mijn lievelingsmama’. En dat is alles wat ik hoef te weten.

Samen leerden we ons aan te passen terwijl ons gezin groeide.

Meer dan vier jaar lang was jij mijn enige baby. Samen leerden we hoe we ons moesten aanpassen toen we er nog een kindje bij ons gezin kwam.

Als ik je zusje moest voeden of verschonen, moest jij op mijn aandacht wachten. Als ik moe was omdat ik de hele nacht wakker was, had ik niet zoveel energie overdag om aan jou te geven. Je verdroeg dat allemaal als een kampioen en je klaagde zelden!

Ik weet dat het soms frustrerend is dat je niet zoveel aandacht krijgt als vroeger, maar ik heb je onafhankelijker zien worden en meer vertrouwen in jezelf zien krijgen. Ik zie ook de band die je met je zus aan het opbouwen bent. Ik weet dat het iets is wat je je hele leven zal koesteren.

Je bent je plaats als oudste aan het vinden.

Je bent pas vijf jaar oud, maar je let nu al op je kleine zusje. Je zorgt ervoor dat ze niet rechtstaat in haar kinderstoel en je bent de eerste die haar een speeltje geeft als ze moeilijk doet in de auto.

Je deelt je speelgoed met haar en leert haar ook te delen. Als ze wil spelen, stop je met wat je aan het doen bent en doe je gek met haar. De oudste in het gezin zijn is een grote verantwoordelijkheid en ik ben elke dag zo trots op hoe goed je het doet!

Mijn liefde voor jou is alleen maar gegroeid.

Toen ik je voor het eerst ontmoette, hield ik zoveel van je dat ik dacht dat mijn hart zou barsten. En toch, naarmate je ouder wordt, groeit mijn liefde voor jou nog. Ik vind het geweldig om te zien hoe je al je eerste mijlpalen bereikt en nieuwe vaardigheden leert.

Terwijl je je persoonlijkheid ontwikkelt, laat je me nieuwe kanten van je zien waardoor ik nog meer van je ga houden. Op een keer vroeg ik je wat het betekende om van iemand te houden. Je zei: ‘Van iemand houden betekent iemand gelukkig maken’. Je maakt mij zo gelukkig!

Net zoals je me zegt voordat je 's avonds naar bed gaat: ‘ik hou van jou van hier tot aan de maan, door de asteroïdengordel, naar Pluto en weer terug’. En dat is heel veel liefde.

Liefs,

Je Mama

Deze tekst verscheen eerder op baby-chick.com.