De drie fases die je overvallen als je naar de Action gaat

Fase 1: Nee, ik heb niets nodig

Ik stap gedecideerd de winkel binnen. Neen, deze moeder heeft niéts nodig uit deze winkel. Kind 1 vraagt ineens: ‘Mama, ik zou graag drie voorwerpen vinden die staan voor onze familie (mama, papa, zus). Dan leg ik die bij mij in bed en dan heb ik minder nachtmerries. Mag dat mama? Mag ik drie dingetjes zoeken?’ Damn, dat is echt een goed argument eigenlijk… Maar kind 2 loopt naast mij en wil natuurlijk evenveel als haar zus. Tja. Eén rayon verder hebben we in het winkelkarretje:

• stationary van de Minions (voor minikid). 'Want ik heb dat nodig op mijn kamer, mama!'
• gel rollerpennen in allerlei kleuren (voor maxikid). ‘Maar nee, mama, dat telt nog niet als één van die vier voorwerpen natuurlijk.’ Euh nee, antwoord ik, consequente moeder als ik ben. 
• Intussen zie ik een paar toffe pennenzakjes. Maar nee, ik heb dat niet nodig. Stick to the plan woman!

Fase 2: Goh, misschien dan toch alleen dit en dit

Eén rayon verder vind ik dat ik eigenlijk zelf wel iets verdien. Want hey, ik ben zo moe!

• Ineens valt mijn oog op een ronde opbergmand.
• En twee theelichtjes. Geen idee waar ik die ga zetten, maar kijk, dat lossen we straks wel op. 

Fase 3: I want it all!

Aangekomen aan de kinderafdeling. Tiens, mijn euro valt: net na de vakantie is het de verjaardag van minikid.

• En ineens valt mijn oog op de ideale uitdeelcadeautjes: van die bollen met vormen en plasticine in. Euh, hoeveel kinders zitten er nu weer in haar klas? Twintig bollen later parelt het zweet intussen van mijn rug. Het hek is van de dam.
• Het minikind zet een geweldig belachelijke verjaardagshoed op met acht kaarsen. Bijna en ik had hem mee. Maar nee, dat dan toch weer niet (extra rommel in huis, ik krijg het amper nog verkocht aan de wederhelft).
• Maar wel de piñata. Dat had ik haar beloofd (echt, voor nog geen 5 euro!).
• O ja, de oudste raapte intussen haar drie magische voorwerpen bijeen: twee handpoppen (de aap is papa, het konijn staat voor mama, obviously) en een smileykussen (zus).
• Dat de kleinste natuurlijk ook wou. Uiteraard.

O ja, hebben we ook nog mee:

• nog een paar kleine uitdeelcadeautjes (een mens heeft er nooit genoeg) en
• uitnodigingen voor het grote verjaardagsfeest van het minikind.
• En inpakpapier. (Want dat was op. Dacht ik.)
• Een paar schriftjes (een mens heeft dat nooit genoeg).
• En corrector. Idem. Nooit genoeg.
• En lijm. Dàt moet ik jullie ook niet meer uitleggen dat dat nodig is...