Eindelijk! Na twee jaar corona kregen we het groene licht: we mogen naar Australië! Met de drie kids!! Maar dat betekent waarschijnlijk ook zonnebrand, muggen, wagenmisselijkheid, schaafwonden … Dat wordt een reisapotheek om U tegen te zeggen.
Vóór de reis
Met drie avontuurlijke kids heb ik intussen wel het één en ander meegemaakt op reis, dus ik heb een goed idee van wat er in het basispakket moet zitten. Maar dat is dan voor een weekje kamperen, niet voor een avontuurlijke reis in Australië. Daar moet je toch beter voorbereid zijn, want buiten de steden zijn de dokters er niet dik gezaaid. Dat betekent niet alleen een uitgebreide EHBO-set, maar ook medicijnen voor bij ziekte.
Gelukkig ging het samenstellen van die reisapotheek al bij al vlot, en dat had veel te maken met de leeftijd van onze kinderen: die kunnen gewoon dezelfde medicijnen nemen als de ouders. Als je met een baby of klein kind op reis gaat, dan heb je vaak een dubbele lijst van pijnstillers, antimuggenproducten, anti-diarree … Vooral dan is het handig om beroep te kunnen doen op een apotheker (zeker doen bij twijfel!).
Check, dubbelcheck: ik ben voorbereid, en gerust dat ik mijn plan zal kunnen trekken met zonnebrand, insectenbeten, aanvallen van diarree, verstuikingen en huidwonden.
Om af te sluiten nog enkele tips voor ouders van beweeglijke kinderen: ik vertrek nooit zonder waterdichte pleisters (want uit het zwembad blijven door een snijwondje: gek zeker!?) en zelfklevend verband (blijft supergoed zitten, ook rond knieën en ellebogen). En bespaar niet op ontsmettingsmiddel!
Ná de reis
Na vijf weken in de outback van Australië met 3 kids kan ik het niet genoeg benadrukken: “Zorg dat die reisapotheek in orde is!!” Het was een epische, geweldige, knetter-fantastische reis, maar er kwamen nogal wat pleisters aan te pas …
Nee-nee, we zijn niet aangevallen door krokodillen, slangen of spinnen (wel gezien, brrrr…). Het gevaar zit hem zoals steeds in onervarenheid, verstrooidheid en pech. Een wispelturig gasvuur in de gehuurde trailer: verbrande vingers. Waterschoentjes vergeten op een wandeling met rotspartijen in de rivier: sneetjes in de voetzolen. In de vlammende zon blijven staan op een strand, want ja, dolfijnen hé: zonnebrand. En toch die lange wandeltocht willen doen bij 34 graden: last van de hitte.
Maar: mijn reisapotheek doorstond de proef! Pleisters, ontsmettingsmiddel, kompressen en zalf tegen insectenbeten werden het meest gebruikt. Daarnaast ook steristrips, blarenpleisters, een enkelverband (verstuiking), brandzalf, rehydratatiezout, oogdruppels (zandkorreltje in de ogen), pijnstillers en zelfklevend verband. Bleken ook onontbeerlijk: schaartje, pincet en chirurgische handschoenen. En een portie ouderlijke doortastendheid natuurlijk (Zit stil! Ik moet dat eerst ontsmetten!).
Tip: hou de reisapotheek in de auto of tent, maar neem steeds een EHBO-tasje mee op wandelingen en dagtrips. Vergeet niet om die steeds aan te vullen indien jij of je reisgenoten er iets uit gebruiken. (In de praktijk: “Waar is die muggenzalf nu weer? Oeps, sorry mama, nog in mijn slaapzak…”).
Dus ja, ik wil een pleidooi houden voor een goed doordachte reisapotheek, zeker voor een avontuurlijke reis met kinderen. Toch blijft het allerbelangrijkste preventie, ook bij elk ander type reizen: neem altijd water mee, zet een hoed of pet op (heb ik maar een paar honderd keer moeten zeggen de afgelopen weken), smeer je in met zonnecrème of draag beschermende kledij, en draag degelijke schoenen. En nee, flipflops behoren NIET tot die categorie ….
PS. Er was toch één ding dat ik bij een volgende tropische reis extra zou meenemen: een luizenkam. Want warm weer + kinderen die van de ene waterpoel in de andere springen en dan hun nat hoofd in een hoed steken = een speciaal microklimaat voor creepy crawlers. Was niet zo’n fijne ontdekking, op 750 km van de dichtstbijzijnde apotheek …
