Na veel twijfels: mama gaat 4/5 werken
Natuurlijk, je moet dat doen!
Wanneer ik er met mensen over sprak om 4/5 te gaan werken, was de reactie meestal positief en vol begrip: ‘Natuurlijk, je moet dat doen! Je hebt drie kinderen!’.
Ik heb inderdaad drie kinderen waarvan de oudste nu naar het eerste leerjaar gaat. Ze wil graag ballet doen, maar die les valt op een woensdag. Mijn tweede gaat naar de derde kleuterklas en wil graag zwemles nemen, maar die les valt ook op een woensdag. Ik ben heel blij dat ze iets van beweging willen doen en ga hier graag op in. Daarnaast hoef ik je niet te vertellen dat het huishouden wat extra aandacht kan gebruiken met drie bengels en een man in huis ;). Redenen genoeg dus om die woensdag vrij te houden.
Al die twijfels
Maar ik doe mijn job zo graag! Betekent 4/5 niet automatisch dat je een stap opzij zet en al je ambities meteen opbergt? Niet dat ik de ambitie heb om CEO te worden, maar toch, ik hou graag mijn opties open ;). Betekent 4/5 dan ook niet dat ik toegeef dat ik niet alles onder controle heb? Dat ik toch niet die supermama ben, die ik dacht te zijn? Betekent het dan ook dat ik toegeef aan het klassiek rollenpatroon waarbij de vrouw de zorg van de kinderen op zich neemt en de man zijn job voltijds blijft uitoefenen?
En toen kwam de bevestiging
Een goed gesprek met mijn man was al een goede start om mijn twijfels weg te nemen. Ik die de woensdag thuis zou blijven, zou betekenen dat onze weekends wat kwalitatiever zouden worden. Ik ben nogal een controlefreak en als ik die voormiddag zelf zou invullen met wat voor mij belangrijk is, dan wordt het weekend wat ontlast.
Het gesprek met mijn baas was een tweede bevestiging dat ik niet direct al mijn ambities aan de kant moest schuiven. Ik zal op de radar blijven. Mijn vragen werden zeer goed beantwoord door de personeelsdienst. Het gevolg is dat ik een soort van pionier ben binnen ons bedrijf wat betreft 4/5 werk. Ik mag hopen dat er nog collega’s zullen volgen.
Té hoopvol?
En nu ben ik in de fase dat het niet snel genoeg september kan zijn. Ik zie het al zo voor me: op woensdag de kinderen afzetten op school en in de crèche en daarna boodschappen doen, de was en de plas doen, koken voor de komende dagen, een beetje poetsen, boekje lezen… en daarna de kids terug ophalen en naar de hobby’s. Ik weet het, de ervaren 4/5 werkende moeders denken nu bij zichzelf ‘Yeah, dream on! Als je de boodschappen kunt doen, zal het al een geslaagde woensdag zijn.’
I know, maar ik ben er klaar voor en ik zie wel hoe ik mijn dagen vul ;).
Yes, I’m gonna be a soccermom!!!
