‘Mijn vriendin wil plots tóch kinderen, dus zet ik er een punt achter!’

Mijn (ex-)vriendin en ik zijn allebei eind twintig. Toen we vier jaar geleden pas samen waren, waren we het er heel duidelijk over eens: we willen geen kinderen. Daar was geen twijfel rond, langs beide kanten niet. Er was geen ‘misschien ooit’, gewoon heel duidelijk: nee. Ik voelde me daar zeker in. Zo zeker dat ik onlangs een vasectomie heb laten doen, met haar goedkeuring.

En toen... kwam het gesprek.

Mijn vriendin wilde iets bespreken. Ze had er al een paar maanden over nagedacht, zei ze. En het sloeg in als een bom: eigenlijk… wilde ze misschien tóch een kind. Of ze wenste in elk geval dat ik had gewacht met die vasectomie.

Ik dacht even dat ik een hartaanval kreeg. We hadden dit toch besproken? En afgesproken? Ik voelde me keihard voor het blok gezet. Alsof we dit niet samen hadden afgesproken, en ik die vasectomie zomaar zelf beslist had.

We kregen ruzie. Ik zei dat ik me verraden voelde. Dat ze me dit had moeten vertellen op het moment dat die twijfel begon. Niet pas wanneer het ‘misschien’ al richting ‘ja’ ging. Haar reactie had ik totaal niet verwacht: ‘Ik mag toch van gedachten veranderen?’ Natuurlijk, dat mag. Maar ik hoef dat niet te aanvaarden. En ik wíl het ook niet.

De enige uitweg

Ze stelde voor om er een paar dagen later over te praten. Maar ik wist wat dat betekende: ze zou proberen mijn mening te veranderen. En zelfs als ze het zogezegd zou aanvaarden dat ik geen kinderen wil, dan voelde ik het al aankomen: die frustratie, dat schuldgevoel, die verwijten die ooit zouden komen.

Dus ik ben weggegaan. Ik ben gewoon opgestapt. Geen dramatische exit, geen eindeloos gepraat.
Gewoon: klaar.

Vier jaar, ineens weg


We woonden gelukkig niet samen, dat maakt de breuk wel wat ‘makkelijker’. Maar het doet wel pijn. Want ik hield écht van haar. Maar ik kan niet – en wil niet – in een relatie blijven waar de ene persoon een kind wil en de andere absoluut niet. Dat is geen detail. Dat is een dealbreaker.


En eerlijk? Dit is al de tweede relatie waarin dit gebeurt. Vrouwen, stop dus alsjeblieft met denken dat je partner wel ‘zal bijdraaien’. Ik wil niet de klootzak zijn die zijn relatie zomaar heeft stopgezet. Ik ben gewoon iemand die altijd eerlijk is en niet over zijn grenzen laat lopen. Zelfs niet als het pijn doet. 

BRON: Reddit