20 juli 2019. Eindelijk! Daar is hij, onze kleine superheld Arthur. Na een korte maar heftige bevalling kunnen we hem eindelijk in onze armen sluiten. We zweven op een blauwe wolk van geluk, de korte nachten nemen we er met veel plezier bij ... Wisten wij veel dat die korte nachten 3,5 jaar later nog altijd aanwezig zouden zijn ...
Eerlijk is eerlijk, een erg gezellige baby was Arthur niet altijd. Door heftige reflux en het moeilijk verteren van vloeibare texturen waren de eerste maanden best wel pittig. Tot op dat ogenblik waren we nog niet super bezorgd. Ja, het viel ons op dat Arthur er wat langer over deed om bepaalde mijlpalen te halen en nee, Arthur zei op 18 maanden nog altijd niets. Maar ieder kind op zijn tempo toch? En zo bleven we rustig verder kabbelen, in ons achterhoofd zijn ontwikkeling verder opvolgend.
Fast forward naar 23 juli 2021. Arthur was ondertussen grote broer geworden van Marcel en we hadden een afspraak bij Kind & Gezin op de agenda staan. En toen kwamen de woorden: ´Mevrouw, we zijn precies toch een beetje ongerust over Arthur zijn ontwikkeling en we gaan je doorverwijzen.’ Ik wil hier alvast de kanttekening maken dat wij altijd een heel goed gevoel hadden bij Kind & Gezin, ze hebben ons altijd met veel respect behandeld! Door hen is de bal aan het rollen geraakt en werd er naar ons verhaal geluisterd.
Nadat er heel wat medische zaken werden uitgesloten, werden we op de wachtlijst gezet van een centrum voor Ambulante Revalidatie om verdere onderzoeken te doen. Toen werd ons al voorzichtig meegedeeld dat er een sterk vermoeden van een autismeproblematiek aanwezig was. Zelf een psycholoog zijnde en een man die ook een sociale achtergrond heeft qua werk was dit voor ons geen grote verrassing. Heel wat signalen hadden we zelf ook opgepikt, maar als ouder kijk je toch altijd anders naar je kind dan een buitenstaander, dus hoe objectief ben je dan?
We moesten eventjes wachten maar eigenlijk was het al heel snel aan Arthur voor verdere testing. Dit vooral omwille van zijn jonge leeftijd en omdat ze dan sneller en intensiever kunnen opvolgen bij een diagnose. Kort nadien kregen we de resultaten: autisme en een grote ontwikkelingsachterstand, zowel motorisch als sociaal maar het grootst op vlak van taal. Arthur, op dat ogenblik 2,5 jaar, functioneerde als een kind van 12 -15 maanden. En zo begon onze zoektocht naar gepaste hulp doorheen het kluwen van het zorglandschap ...
