Mag ik privacy, alstu?

Wat is er in godsnaam aan de hand? Snif!

Als peuter- of kleutermama heb je vaak geen seconde rust. Maar nu krijg je soms te veel rust naar je zin. Die leefruimte is plots een stuk leger. We gaan niet liegen, soms is dat heel fijn, maar soms ook helemaal niet. Maar het is nu eenmaal zo dat de belangrijkste taak van tieners is: loskomen van hun ouders. Het is dan ook echt wel normaal dat ze daarop beginnen te ‘oefenen’.

Tel daarbij op: hun veranderende lichaam. Tieners zijn zich vaak erg bewust van hun seksuele ontwikkeling en hebben tijd nodig om dat te plaatsen. En daar komen de schaamtegevoelens. Natuurlijk vinden ze het dan echt niet meer fijn als je zomaar de badkamer komt binnengewalst, terwijl dat vroeger helemaal geen issue was.

En last, but not least … vergeet niet om eens kritisch naar jezelf te kijken. Ben je als ouder wel aangenaam gezelschap? Als je tiener bij jou komt zitten, begin je dan meteen te zeuren over school en huiswerk? Of begin je misschien met de boodschap: ‘Ah, eindelijk kom je nog eens bij ons zitten.’ Vraag je dan af of het überhaupt wel leuk is voor die tiener om (nog) bij jou te komen zitten.

Hoe ga ik hier het best mee om?

Wat is eigenlijk het probleem? In één woord? Angst. In vier woorden: een gebrek aan vertrouwen. Want wat verwacht die tiener van ons? Dat we hem loslaten. Terwijl wij eigenlijk het liefst stiekem door het sleutelgat willen kijken. Of de zoekgeschiedenis van zijn of haar telefoon analyseren. Maar is dat wel oké? Vergelijk het gerust met het lezen van een dagboek.

Het draait hier om wederzijds vertrouwen. Jouw tiener moet weten dat hij echt met alles bij jou terecht kan zonder te worden veroordeeld of afgekeurd. En jij moet voldoende vertrouwen hebben in je tiener dat hij ook effectief naar je toe zal komen wanneer het nodig is. En ik hoor je al denken: dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Dat is zo. Maar misschien kan dit helpen: je kunt echt wel praten met je tiener. Afspraken maken. En geleidelijk aan vertrouwen kweken.

Bijvoorbeeld:

• De slaapkamer van de tiener is zijn domein. Maak hierover goede afspraken en respecteer die ook. Voorbeeld: kloppen én wachten op reactie voor je binnengaat. Dat is op zich geen slechte regel, toch?
   
• Sommige tieners doen graag, als dat kan, de deur op slot. Dat kan beangstigend zijn. Praat met je tiener en vraag dan waarom je kind die behoefte voelt. Als je goede afspraken maakt rond privacy en je klopt en wacht op een positief antwoord voor je naar binnen gaat, zal die behoefte er niet zijn. (Behalve als er dan misschien nog een broer of zus rondloopt die de kamer kan binnenstormen en geen rekening houdt met privacy.)

Meer lezen: Ouders komen van Mars

Geen tropenjaren meer, geen 'team no sleep' meer, geen peuterpuberteit of babysits meer... Heerlijk, een zelfstandig kind in huis dat je niet constant moet entertainen, met wie je interessante gesprekken kan voeren en volwassenere dingen mee kan doen ... Helaas! Krijg je gepresenteerd: een heerlijk kopje kakelverse hormonen. Met een werkelijk unieke blend: de TIENER.

In het boek Ouders komen van Mars gaat Evelien Kayaert op zoek naar antwoorden op onbegrijpelijke gedragingen of uitspraken van tieners. Daarvoor wordt ze bijgestaan door expert Anky De Frangh, klinisch psychologe, gedragstherapeute en gespecialiseerd in het helpen van ouders bij het omgaan met het gedrag en de emoties van hun kinderen.