4377fi.jpg

De 12 grootste blunders die ik als kersverse mama heb gemaakt

24/09/2024

Het moederschap is een vak apart en dat gaat met véél, ik herhaal véél vallen en opstaan. Na de bevalling van mijn eerste heb ik dat mogen ondervinden. Het voordeel is: fouten zijn er om uit te leren :-).

12 blunders van een kersverse moeder

  1. Ik liet mijn babydochter bijna van het luierkussen vallen omdat ik geen luier meer bij de hand had (big mistake!). Omdat ik dacht dat ze nog niet mobiel was en ze net dan besliste eens haar kleine achterwerk op te heffen en naar beneden te wippen. Van de tafel. Hup hup. Mijn hart stond stil, zij keek recht in mijn ogen. Ik heb haar nog net kunnen opvangen. We zaten allebei even hard te bibberen en te bleiten op de grond achteraf.
     
  2. Ik warmde diepgevroren moedermelk op in de microgolfoven. Dat mag dus blijkbaar niet. Of je moet al heel goed weten wat je aan het doen bent (niet zoals ik dus). Las ik achteraf.
     
  3. Daarna dachten we: laten we een flessenwarmer gebruiken om die diepvriesmelk op te warmen. De melk was kokend heet. Kokend. Never again. Voor leken zoals ik die hun melk willen diepvriezen: kijk eerst eens hoe je dat kunt opwarmen (au bain-marie that is) en neem er genoeg tijd voor. Want wij deden het midden in de nacht, op een moment dat de baby al aan het huilen was van de honger. Mijn man wou eens even een flesje geven om te helpen zodat ik wat kon slapen… Tja…
     
  4. Denken dat die borstvoeding easy as peasy ging zijn. Dat ik haar zou aanleggen en hopla, het kind zou vertrokken zijn! Euh…
     
  5. Midden in de nacht roepen dat ik de baby kwijt ben en als een maniak in mijn donsdeken tasten tot mijn man mij wakker kon maken en me geruststellend toefluisterde dat de baby waarvan sprake al lang in haar eigen bedje lag, in haar eigen kamertje vlakbij. En dat dat al een week of 2 het geval was. Oeps.
     
  6. Voor de eerste keer met je kind naar de stad trekken, keitrots op jezelf zijn dat je de buggy hebt open gekregen en daarna gezwind op pad trekken. Om een uur later met een hongerige en huilende baby aan je wagen te staan zweten omdat je de buggy niet meer dichtgeklapt krijgt, want: had ik toch maar eerst eens die handleiding gelezen. Een ondergrondse parking voelde nog nooit zo claustrofobisch aan. Ik heb écht overwogen het ding op het dak te binden. Of achter te laten in de parking. Ik weet niet meer hoe, maar uiteindelijk – en één telefoontje naar de echtgenoot later – kreeg ik hem weer dicht.
     
  7. De plooitjes tussen die schattige babybilletjes niet helemaal droog wrijven, waardoor er wat uitslag ontstond. Niets ergs, maar echt, ik wist niet dat je dat zo minutieus moest droogdeppen…
     
  8. Als koppel met de baby op pad gaan en bijna bij bestemming ontdekken dat geen van beide luiers in de luiertas heeft gestoken. Of poedermelk. In elk geval: iets essentieels.
     
  9. Denken dat het kindeke koud heeft en dan nog maar een extra deken op haar leggen om haar een uurtje later badend in het zweet te vinden. Oepsie moeder, je bent aan het overdrijven!
     
  10. Denken dat ik verse cake moet bakken voor het kraambezoek, ook al heb ik de laatste weken en maanden maar twee uur geslapen. Per nacht. Waardoor ik ’s avonds compleet overstressed en oververmoeid lig te huilen in de zetel, want: waarom moet ik het mezelf nu zo moeilijk maken? Less is more: doseren, doseren!
     
  11. Denken: och, ik kan na mijn bevalling metéén in mijn kleren van voor de zwangerschap! Dat is allemaal water wat ik ophoud. Slik. Tot ik met héél veel tegenzin die zwangerschapsbroek maar weer aantrok. De volgende zes maanden… 
     
  12. Ervan uitgaan dat ik de enige was die goed voor de baby kon zorgen. En niet kunnen loslaten. Terwijl mijn man ook echt keihard goed zorgde voor dat kind. Dus ja, had ik toen geweten wat ik nu wist, ik was wél vroeger in bed gekropen om hem dat laatste flesje te laten geven. Aan alle oververmoeide moeders: loslaten als je de kans krijgt. Als je ergens diep vanbinnen weet dat er wel goed voor je kind wordt gezorgd. Je hebt die rust nodig. Echt. Laat het (eventjes) los.