Mijn baby vindt slaap overroepen

Dat zou een probleem zijn, want zo slaapt hij te weinig volgens de kinderarts. Dat hij anders vrolijk is, soms wel wat moe, maar goed groeit en goed ontwikkelt speelt hier blijkbaar geen rol. Advies van diezelfde kinderarts: ik moet hem moe maar wakker in zijn bedje leggen.

Kijk, ik krijg werkelijk de kriebels van dat advies. Ik heb al heel wat opgezocht over baby’s en hun slaapjes en telkens weer kom ik uit op dat ultieme advies: leg hem moe maar wakker in zijn bedje en al je problemen zijn van de baan. Nooit staat er bij wat je moet doen als je kleintje instant zijn keel openzet zodat je hem in België nog zou horen als je hem in het midden van het Amazonewoud had gelegd.

Ik geloof best dat er baby’s zijn die baat hebben bij dat advies, dat er baby’s zijn die wel graag slapen en het heerlijk vinden om moe maar wakker in hun bedje gelegd te worden. Maar hun ouders overbelasten Google of de kinderarts niet met vragen over te weinig/te korte slaapjes, want die hebben er geen.

Het is dus compleet nutteloos om te blijven doordrammen over moe-maar-wakker want de ouders met kinderen voor wie dat werkt, horen je toch niet. Die hebben dat zelf al lang ontdekt. En het zorgt ervoor dat ouders met baby’s bij wie dat niet werkt zich afvragen wat ze verkeerd doen. Het heeft anderhalve baby geduurd eer ik besefte dat ik wél een goeie mama was en nu nog, bij baby 3, hoor ik dat mantra vaak door mijn hoofd spoken als ik hem in slaap wieg.

Kunnen we misschien stoppen met advies te geven alsof het voor elk kind werkt? Kunnen we er misschien een disclaimer bij zetten dat het voor het eigen kind werkte en misschien voor sommige andere kinderen maar niet voor allemaal? Want ja, het klinkt heel logisch dat moe-maar-wakker, maar baby’s en kinderen in het algemeen (en veel volwassenen ook nog precies) hebben lak aan logica.

Moet ik mijn baby werkelijk maanden aan een stuk laten sukkelen met zijn slaapjes opdat hij toch maar geen “slechte” gewoonte zou aanleren? We leren gewoontes wel aan en af als onze kinderen daar klaar voor zijn. Kind 1 en 2 (ondertussen 5 en 3 jaar oud), gaan nu met plezier slapen en hebben geen groei- of ontwikkelingsachterstand opgelopen door de weinige korte slaapjes in hun babytijd. Ik had dus gewoon moeten horen en lezen dat er geen probleem was en dat het aantal uur slaap vanzelf wel zou veranderen als mijn kind daar nood aan had. Het had me heel wat frustraties bespaard.

En als je me nu wil excuseren, mijn baby is moe en moet in slaap gewiegd worden.

Nel