Aan mijn lief, klein goddelijk 3-jarig monster
Lieve schat (Romie, 3 jaar),
Ik weet dat opgroeien een hele klus is. Dat je je eigen kunnen, de wereld en zijn grenzen nu nog verder aan het ontdekken bent. Ik weet ook dat iedereen verschillend is en de ene (jij dus) al vaker tegen de lamp moet lopen dan de ander voor hij of zij het door heeft dat de regel er is om gerespecteerd te worden.
Die verscheidenheid is net wat het zo boeiend maakt, maar ook wat het, in ons geval, vooral zo vermoeiend maakt. Want jij, lieve schat, bent nu eenmaal iemand die er graag de randjes van afloopt. Je zal elke kans die zich voordoet grijpen om net iets verder te gaan dan eigenlijk mag.
Je kleine snater staat ook geen minuut stil en je hebt bij elke overtreding een passend antwoord klaar. Ze zijn niet altijd even gegrond, maar je inzet en motivatie om je uit de netelige situaties te praten is bewonderenswaardig!
Je doet ook niets liever dan je grote zus op haar paard te jagen. Je loopt over haar heen, jij draagt de broek, of tenminste dat denk je toch. En als iemand niet naar jou luistert, dan zal de volledige staat het geweten hebben! Ja, het is waar, jouw stem is de luidste en in jouw leefwereld gaat dat hand in hand met de uitspraak ‘dan ben ik de baas’!
De trucen die jij allemaal in huis hebt en die je op gepaste en vooral op ongepaste momenten naar bovenhaalt - vaak aan een zeer hoog tempo - zorgen ervoor dat het soms onmogelijk is om altijd op een rustige manier te reageren.
Liefje, op deze manier maak jij echt geen reclame voor kinderen hoor. Mensen die zouden twijfelen of ze nu wel of geen kindje willen, die komen jou beter niet tegen!
Maar de onvoorwaardelijke liefde en het voor altijd belangrijk zijn voor elkaar is wat het zo mooi maakt!
Nele Muylaert
