8 dingen die ik nu pas snap als ouder

Top 8-zaken die ik nu pas snap

Op nummer 8 is geëindigd: Niet met stiften rondlopen of rondzwaaien. Er zal altijd wel een muur, zus of stoel het slachtoffer worden van je artistieke schatjes. En laat stiften nu heel moeilijk uitwasbaar zijn… Ik ben duidelijk geen vlekkenkampioen :(…

Op nummer 7: Niet binnenspelen met een bal, springtouw of een variatie hierop. Ik heb ooit als kleuter - per ongeluk - een mooie vaas geraakt met een bal… En het is nu niet dat ik hier thuis antiek heb staan, maar er ligt wel een baby op de speelmat te spelen die het niet waardeert als er een bal tegen haar hoofd vliegt.

Op nummer 6: Ik herinner me dat ik soms urenlang op de keukenstoel bleef zitten om toch maar mijn bord leeg te eten, of toch op zijn minst wat van die groenten te eten. Moeder, vader, ik snap nu pas echt jullie frustratie wanneer ik mijn neus optrok voor spinazie of boontjes.

Op nummer 5: Tijd is relatief als je een kleuter of tiener bent. Waarom je laten opjagen door mama en papa als je nog wat speldjes in je haar kunt steken of nog net die vijf minuutjes extra in bed kunt blijven liggen voor je naar school gaat? Ik herinner me de hectische ochtenden toen ik tiener was en ik op tijd op de fiets moest zitten om mijn trein te halen. De legendarische woorden van mijn moeder zinderen nog na: ‘Als je je trein mist, zal ik je niet voeren, he. Dan leg je het zelf maar uit aan de leerkracht.' Het waren doeltreffende woorden: ik heb nooit mijn trein gemist :)!

Op nummer 4: Ik denk dat opruimen een noodzakelijk kwaad is voor zowel kind als ouder. Maar kindjes, trust me, als je een happy mummy wil, dan laat je beter niet je blokjes rondslingeren of lijm openliggen.

Op nummer 3: Op een bepaald moment in je kleuterleven is het niet meer ‘cool’ om je moeder of vader een hand te geven, maar je doet het beter toch, mijn lieverdjes, want mijn hart staat toch even stil wanneer jullie heel snel naar een zebrapad toelopen en net op tijd stoppen wanneer ik al gillend ‘stop!’ roep. Ook op kermissen of andere volkse feesten blijf je beter bij mama en papa in de buurt. Ik was vroeger te koppig om een hand te geven aan mijn ouders en ben ze toch op een gegeven moment kwijtgeraakt in de zoo. Niet leuk, maar lesje geleerd.

Op nummer 2: Ik herinner me nog dat mijn moeder me soms achterna holde met een washandje om mijn handen en mond af te kuisen na mijn diner. Waarom deed ze dat toch? Toch niet omdat ik met mijn vettige handjes op het meubilair of kleren zat? ;). Daarbij aansluitend: zitten op een stoel als je eet en boven je bord eten. Waarom? Mama’s hebben echt wel al was genoeg te doen, kindjes.

Ongetwijfeld op nummer 1: Eten in de auto. Waarom mocht ik nooit eten in de auto? Juist ja, je auto wordt al gauw omgetoverd in een kleine oase van kruimels, lege brikjes en lege mentosverpakkingen. Hier word ik telkens mee geconfronteerd wanneer ik met mijn auto naar de carwash ga en de autostoeltjes uit de auto neem. Ongelooflijk waar die kruimeltjes toch kruipen…

Je ziet het meisjes, sorry als mama soms wat rare dingen doet of zegt, maar als jullie later zelf kinderen hebben, zullen jullie het allemaal begrijpen. En bij deze: lieve ouders, nu snap ik jullie volledig :).