Als je bevalling een trauma veroorzaakt

Bevallen is een heftige gebeurtenis, maar voor sommige vrouwen (en hun partner) kan het een traumatische gebeurtenis worden. Jammer genoeg durven ze daar vaak niet over praten, omdat ze zich dan schuldig voelen, want ‘ze hebben toch zo’n prachtige baby in de plaats gekregen’. Natuurlijk is dat het geval, maar je hebt nu eenmaal niet altijd je emoties onder controle, weet Diana.

Meer zelfs, soms kan een bevalling perfect verlopen en toch een soort van trauma veroorzaken. Het is een gegeven dat niet zo heel goed bekend is, maar dat, zegt Diana Koster, vroedvrouw en vrouwencoach, toch redelijk vaak voorkomt. ‘Je brein gaat pas achteraf betekenis geven aan wat je hebt meegemaakt. Als je in gedachten had dat alles perfect zou gaan en je hebt je toch op één of ander moment onveilig of niet serieus genomen gevoeld, dan kan het gebeuren dat je bevalling een scheidslijn was: daarvoor is anders dan daarna.’

Posttraumatische stressstoornissen

‘Als je het na 4 tot 6 weken nog steeds niet hebt verwerkt, je nog nachtmerries hebt, in opperste staat van paraatheid verkeert, heel snel geïrriteerd geraakt, emoties vermijdt en zoveel mogelijk alles onder controle wilt houden, dan is er een posttraumatische stressstoornis aan het optreden. Als je dan niets doet, heb je 50 procent meer kans om een burn-out te krijgen, een angststoornis of een depressie. Vaak worden mensen dan behandeld voor een postnatale depressie – dat heb ik zelf ook gedaan als verloskundige – maar dat is dan eigenlijk een gevolg. Je behandelt dus de oorzaak niet.’

De getuigenis van Jolien

Zo getuigt ook Jolien, intussen 7 maanden bevallen, in de uitzending: ‘Die bevalling is een magisch moment, maar een dag later kwamen de flashbacks van de bevalling en de pijn die ik toen had gevoeld. Ik kreeg telkens tranen in mijn ogen en heb heel veel moeten wenen. Voor mij was het toch een schok. Het had veel te maken met het feit dat ik me niet echt op de bevalling had voorbereid.’

‘Ik dacht dat het een postnatale depressie was, maar dat bleek toch niet het geval te zijn, wist men mij te vertellen… Voor mij is die roze wolk uitgesteld geweest tot drie weken na de bevalling. Ik heb er eigenlijk vanaf het begin redelijk open over geweest. Ik was niet meer de persoon die ik ervoor was en heb in eerste instantie heel open geweest naar mijn vriend toe en mijn vrienden, maar ook naar kraamhulp. Zij hebben geholpen om het te kaderen en ervoor gezorgd dat het iets draaglijker werd.’

Luister hier naar de volledige uitzending

Link radio 1: klik hier.

Lezing Diana Koster 

Diana Koster geeft vanavond een lezing in het Meeting Center Notenhof, AZ Groeninge, P. Kennedylaan 4 in Kortrijk om 19.30 uur. Deelnemen is nog steeds mogelijk.