Als je mama bent en je man zelfstandige is

Hij startte eerst in bijberoep en nam op vrijdag een dag ouderschapsverlof op zijn toenmalige job, ook de zaterdag werkte hij in bijberoep. Het werk stroomde binnen. Daarom besloten we dat hij volledig zelfstandige zou worden. Zo zou hij meer tijd hebben voor ons.

We hebben samen twee dochters, Marie (bijna vijf jaar) en Lia (dit jaar acht). Maar achteraf gezien bracht dit toch heel wat veranderingen met zich mee, waar ik zelf als mama en als vrouw niet bij stilgestaan had.

1. Hij vertrekt al vroeg. En hij wakker = iedereen wakker … En dan zeggen ze dat mama een ochtendhumeur heeft!
2. De kinderen moeten hun papa vaak missen, en doen dan soms ietwat tegendraads tegen mij.
3. De winkels lijken plots niet zo aantrekkelijk meer: ik heb bijna altijd mijn kinderen mee ... en zij willen ook altijd meer.
4. Het is altijd wikken en wegen voor het eten: wanneer zou hij thuis zijn? Want ja, de scampi’s zijn anders te droog als ze opnieuw moeten opgewarmd worden, en dat is één van mijn lievelingsgerechten.
5. Ik heb geen zin om na 19u nog ander eten klaar te maken. Dus zeg ik weleens ‘stop maar bij de frituur, of haal een belegd broodje’.
6. Dan komt hij thuis en laten de kinderen en hijzelf vanalles slingeren ... En dan is er nog het materiaal dat ik in zijn broeken vind als ik de was doe.
7. Zodra hij thuis is, begint hij over zijn prestaties van de dag te praten, en over materialen waar ik nog nooit van gehoord heb.
8. Ik ben blij dat ik op het einde van de avond even rust heb: de kinderen kijken naar de televisie en hij zit ondertussen in de douche (een halfuur lang, ikzelf heb daar ongeveer tien minuten de tijd voor – als ik geluk heb)
9. Tijdens die rustige momenten ben ik blij dat ik eens naar iemand kan bellen om stoom af te laten.
10. Eén ding moet ik wel toegeven: etentjes, relatiegeschenken, … kan hij wel in zijn onkosten steken. Toch een pluspunt hé.