Als mama herstellen van een burn-out tijdens een lockdown, hoe doe je dat?

Lieve mama die nu aan het herstellen is van een burn-out,

Ik wil je graag een hart onder de riem steken. Je bent misschien nog vaak moe en je gezin is veel thuis, waardoor herstellen niet goed lukt. Je bent misschien gefrustreerd, omdat het (nog) niet gaat zoals je zou willen. Het wordt beter, echt waar. Dit gaat ook weer voorbij. Geloof me, I know.

Het is nu november 2020 en de tweede keer dat ons land in lockdown gaat, maar ik neem je graag even mee terug naar maart 2020, toen ons land voor de eerste keer op slot ging.

Ik was op dat moment zelf aan het herstellen van een burn-out. Ik had een goed ritme gevonden waarbij activiteit en rust afgewisseld werden. Ik was me ook voorzichtig aan het voorbereiden om zelfstandige te worden en als HR-freelancer en coach aan de slag te gaan. Ik genoot van de rust in huis en de voortgang die ik maakte m.b.t. mijn herstel. En toen kwam de aankondiging van de lockdown. Plots waren mijn man en onze kleuter en peuter 100% van de tijd thuis. 

Mijn man werkte toen voltijds van thuis. Hij hielp waar hij kon, maar in het begin kwam de zorg voor onze peuter en kleuter helemaal op mij neer. Aangezien mijn batterijen nog niet helemaal opgeladen waren, kan ik je gerust vertellen dat dat pittig was. We hebben 2 heel actieve zoontjes, die uiteraard vaak op hetzelfde moment met hetzelfde speelgoed wilden spelen. Mijn energiepeil zakte razendsnel, want recuperatietijd was er niet. Ook mijn plannen om te ondernemen moest ik on hold zetten. Het voelde als een stap of meerdere stappen weer achteruit. En net op dat moment werden ook alle afspraken bij de psychologe en sportcoach gecanceld. Ik heb gevloekt, geweend en me vervolgens herpakt. Ik was gefrustreerd, maar je gaat immers door, voor je kinderen.

Ik zie onze kindjes supergraag en natuurlijk genoot ik van de tijd samen. Alleen kwam dit voor mij nog te vroeg, te snel om elke dag, heel de dag voor de kindjes te zorgen. Opvang door de grootouders was ook not done op dat moment. Ik weet dat het ook heel moeilijk en uitputtend was voor voltijds werkende ouders om dit met de zorg voor de kindjes te combineren. Alleen: als je herstellende bent van een burn-out is je batterij nog niet 100% aan het werk, en ze loopt nog sneller leeg dan ‘normaal’. Het is dus anders, maar daarom niet minder moeilijk. Ik heb heel diep moeten graven in mijn mindset om hier door te geraken. De lockdown leek eindeloos te blijven duren.

Het is mij gelukt door eerst en vooral goede afspraken te maken met mijn partner. Op de dagen dat hij werkte, nam ik een break tijdens zijn middagpauze. Goede communicatie was belangrijk. Dat lukte in alle eerlijkheid niet altijd even goed hoor, een lockdown doet wat met je en zeker als je kindjes ’s nachts nog af en toe wakker worden. Voor hen was het immers ook aanpassen. Daarnaast hielp het om erover te praten met mijn vriendinnen. Je ventileert en relativeert. We zaten elk in een andere situatie, met eigen uitdagingen. Ik zocht activiteiten om samen met de kindjes te doen die me energie gaven, zoals gaan wandelen in het park, samen dansen op een leuk liedje. Bovenal hield ik me vast aan het idee dat de lockdown ook weer voorbij zou gaan. De ene dag lukte dat al beter dan de andere.

Toen de crèches terug open gingen, vond ik dat zelf een hartverscheurende keuze. Kiezen tussen de ‘veiligheid’ (ikv van Covid-19) van je kind of voor mijn eigen mentale gezondheid? Ik kan je niet zeggen wat je eerst moet zetten, alleen dat het ok is om voor je eigen mentale gezondheid te kiezen als je kind geen risicopatiënt is. Voel waar je zelf het meeste nood aan hebt.

Lukt het niet om je positieve mindset te vinden, neem dan zeker contact op met je coach of psycholoog. Praat er over met de mensen die van je houden.

Samen komen we er door! Je bent niet alleen. Ik denk aan je.

Bianca Cools, Momwise.