Als mama je maandstonden hebben
Ons lichaam geeft aan dat het rust nodig heeft, we voelen dat we dichtbij onszelf willen blijven omdat we nog gevoeliger zijn. Dan voelen we echt dat wij zelf op de eerste plaats komen. Maar durven we dit ook uit te spreken en die tijd van verbinding met ons lichaam te nemen?
Wat een uitdaging die we maandelijks krijgen, maar wat een kans ook. De kans om die diepe verbinding met onze innerlijke wijsheid en onze tempel van liefde te herstellen. Om te verbinden met die zachte vrouwelijke kracht.
Als mama is dit nog een extra uitdaging, want onze kinderen hebben het ook niet geleerd. We leren onze kinderen ook dat ze mee moeten gaan in die ratrace. ‘s Morgens vroeg opstaan, snel eten, snel in de auto en naar school. Hoe zit het dan met de verbinding met ons lichaam, wat voelen we? Stellen wij of de kinderen ons die vraag?
Wij als mama willen altijd zo ons best doen voor onze kinderen, we staan altijd klaar voor hen. Wat ik als kindertolk en hooggevoelige coach dikwijls hoor in mijn praktijk is dat mama’s zelf niet tonen wat ze voelen. ‘Ik kan mijn kind toch niet laten zien dat ik verdrietig ben?’ ‘Ik kan mijn kind toch niet laten zien dat ik geen energie heb?’ Tot we zo ver over onze grenzen zijn gegaan, dat we boos worden.
Daarom besloot ik vandaag om tegen mijn kinderen te zeggen: ‘Mama voelt zich moe, mama heeft haar maandstonden.’ Mijn oudste zoon zei: ‘Wat is dat mama?’
Ik zei: ‘Het is zoals de natuur en de seizoenen. Als wij onze maandstonden hebben dan is het winter voor ons, dan is het belangrijk dat we rusten en onszelf goed verzorgen. Daarna wordt het lente voor ons en dan krijgen we meer energie, dan maken we nieuwe plannen en planten we zaadje . Als het zomer is, dan hebben we weer heel veel energie om veel met jullie te spelen. Daarna wordt het herfst en worden we weer gevoeliger en rustiger. Zo hebben wij als vrouwen dat elke maand opnieuw.’
Mijn oudste zoon antwoordde: ‘Daarom ween jij soms zonder dat er iets is! Ik voel dan dat je veel liefde nodig hebt en knuffel je graag. Nu ik dit weet, zal ik extra lief voor je zijn, mama, als je in de winterperiode bent. Ik voel mij soms ook meer moe en verdrietig en dan zeg ik dat ook gewoon. Luisteren naar ons lichaam is toch belangrijk he mama? Ik voel me soms ook boos als ik niet naar mijn lichaam luister. Dank je mama om dit te vertellen en om te laten zien wat je voelt, nu durf ik dat ook meer te doen.’
Laten we onze kinderen dus laten zien wat we voelen en vanuit kwetsbaarheid erover vertellen, zo krijgen we meer verbinding met ons eigen innerlijke kind en met hen.
