Dagziekenhuis Kleine K helpt ouders weer te genieten van hun kinderen

Voor kinderen van 0 tot 6 jaar

‘Het is hier nog wat dufjes, want er is hier heel hard gewerkt vandaag’, zegt Binu Singh als we ‘s avonds een rondleiding krijgen in Kleine K. De lokalen zijn gezellig met speelgoed her en der verspreid voor de allerkleinsten en iets grotere kinderen. Er is zelfs een lokaal met bedjes voorzien waar de kindjes die nog een dutje nodig hebben kunnen slapen. 

Het concept van Kleine K is een nieuw initiatief dat nu ook kinderen vanaf 0 jaar ondersteunt en ouders intensief betrekt. 
 
In tegenstelling tot de moeder-baby-eenheden in Zoersel (PZ Bethaniënhuis) en in Gent (PZ Sint-Camillus), waar kersverse mama’s met een postnatale depressie of psychose ​worden opgevangen (en waar de opname dus gebeurt vanuit een problematiek bij de moeder), ​vertrekt​ het team van Kleine K vanuit het kind​. ‘Wij willen samen met de ouders (be)handelen, dus de ouders moeten zelf voldoende goed functioneren​. Bedoeling is samen met de ouders ​​de band​ tussen hen en hun kind​ terug te versterken. Hechting, zeker bij de allerkleintjes, is het belangrijkste.’

Therapeutisch bad

‘Het is jammer, maar ​het schrikt mensen misschien af dat Kleine K gestart is vanuit de kinderpsychiatrie, terwijl je kind helemaal niet zwaar psychiatrisch hoeft ziek te zijn om hier te mogen komen. Bij ons gaat het vooral om ondersteuning van bij het prille begin, om preventie​, vroeg-detectie en vroeg-interventie​. ​We weten immers uit onderzoek dat dit de ontwikkelingskansen van een kind vergroot en ernstigere problemen kan voorkomen.’
    
‘Ik vergelijk Kleine K weleens met​ een therapeutisch bad waarin je even kunt marineren. ​Er wordt een groepsprogramma gecombineerd met een individueel aanbod op maat. We willen ouders en kinderen bijstaan op hun weg samen​, en dit​​ vanuit​​ een respectvolle, milde en begripvolle houding. We beoordelen de ouders niet.​ We vertrekken nooit van wat de ouders zogenaamd ‘fout’ doen, maar wel van wat ze al goed doen. ​Want vaak lijkt het voor ouders alsof ze niets meer goed doen als het moeilijk gaat. ​Van daaruit kijken we welke tools we hen nog kunnen aanreiken zodat het nog iets gemakkelijker wordt. We ​werken op maat en beogen geen perfectie, maar hopen de negatieve spiraal waarin ze vaak verkeren te doorbreken zodat ze weer de kans krijgen om de ouders te zijn die ze willen en kunnen zijn. En goed genoeg is goed.’

‘Veel ouders ervaren het ook als ondersteunend om samen met andere ouders deze weg te bewandelen. Ze leren van elkaar, vinden steun bij elkaar en zien dat zij niet de enige zoekende ouders zijn bij wie het roze wolkje niet zo roos bleek te zijn.’

Hoe gaat het praktisch?

‘We willen het bewust laagdrempelig houden’, zegt Binu. ‘Een opname kost na terugbetaling door het ziekenfonds ongeveer ​20 euro per week voor kleuters​ die vier dagen komen en ​ ongeveer ​5 euro voor baby’s​ en peuters​ ​die 1 dag komen. ​In ruil krijg je advies en ondersteuning​ van meerdere hoogopgeleide experts, eten en drinken voor je kind​ inbegrepen. ​​In beide groepen komt één dag per week één ouder een hele dag mee, en het is fijn om te zien dat we naast mama's ook veel papa's mogen ontvangen op Kleine K.
 
De kleutergroepen zijn open, dat wil zeggen dat mensen op eender welk moment kunnen instappen. Bij de baby’s gaat het binnenkort om een gesloten groep. ‘We zouden dan gedurende een kleine 16 weken met een groep van 4 à 5 dezelfde ouders en baby's​ werken, zodat we echt iets kunnen opbouwen’, legt Binu uit.

Geen labels, maar genuanceerde diagnose

‘We werken rond drie pijlers: het kind, ouder-kindrelatie en de ouder. We kijken eerst naar hoe het kind zich in het algemeen voelt en ontwikkelt, hoe de relatie ouder-kind​ is (hechting, onderlinge afstemming, of er plezier is tussen de twee), en wie de persoon achter de ouder is, hoe zijn of haar geschiedenis en huidig welbevinden het ouderschap kleurt, en hoe de ouders vanuit hun onderlinge partnerschap hun ouderrol opnemen.​
​
‘Ouders die zich hier aanmelden komen eerst op verkennend gesprek. We kijken eerst of ons aanbod aansluit op hun vraag. Bij een opname wordt er eerst tijd genomen om elkaar te leren kennen en samen inzicht te krijgen in de huidige situatie: waarom loopt het nu moeilijk? De diagnostische fase zeg maar​. 

In de eerste plaats luisteren we daarvoor naar de ouders en kinderen​ en observeren we samen, waar nodig worden bijkomende diagnostische onderzoeken gedaan. We zijn niet uit op labels, maar beogen een genuanceerd diagnose. Zodra de problematiek duidelijk is, kunnen we aan de slag en stippelen we een traject van zorg op maat uit. Het kan onder meer aan de hand van ouderbegeleiding​ in de vorm van gesprekken of video-interactie begeleiding​ zijn, maar we kunnen de kinderen ook helpen stimuleren in hun ontwikkeling​ of speltherapie bieden​, we kunnen werken in ​groep rond een bepaald thema, waarbij de ouders een forum krijgen en even zonder de kindjes erbij kunnen praten over iets dat hen bezighoudt​.’

Hoe ouder en kind elkaar samen weer vinden

‘Ouders verblijven samen met hun kind een dag in het dagziekenhuis, waarbij we samen de dagdagelijkse dingen mee ondersteunen, zoals samen eten, samen spelen, je kind naar de ziekenhuisschool laten vertrekken en ze weer ontvangen als ze terugkomen.​ We werken ook aan de hand van ​babymassage, dans, ​het Sherborne-samenspel, waarbij we ​door lichaamsgericht werk en beweging ​ de kindjes bewust laten worden van hun eigen lichaam en dat van hun ouders. Het is een speelse ​en ervaringsgerichte ​manier om de band met de ouders te versterken en hun persoonlijkheid te ontwikkelen.’
     
‘Waar we in het algemeen naartoe werken? Dat de ouders en kinderen (terug) in hun kracht komen, elkaar weer vinden en genieten van hun weg samen.’

Elke dag gebeuren er kleine wonderen

‘Ik zie elke dag wel kleine wonderen gebeuren. Een mama die haar draai niet vindt met haar ​peuter​ en die ineens weer voelt hoe ze haar kind kan troosten​ en hoe die peuter een veilige haven bij haar mama vindt en tot rust komt in totale overgave ​. Heel mooi om te zien. Of nog. Een jongetje begon ineens te bijten​ en te slaan​ in de crèche en de mama ​begreep dit gedrag van haar anders zo gevoelige en lieve kind niet​. Blijkbaar had de moeder een moeilijke periode achter de rug met ​de vader​ en moest ze nu verder als alleenstaande ouder. ​De peuter zat met een hoop onverwerkte emoties die hun uitweg zochten in agressief gedrag. ​Op een bepaald moment kwam deze peuter met zijn verdriet en hielpen we de moeder om het verdriet van haar zoon te ontvangen en zijn taal te begrijpen, zodat hij zijn verhaal kon vertellen. We hebben op een gegeven moment de zoon op de schoot van zijn mama gezet en een dekentje over de mama en haar zoontje gelegd, als ware het een coconnetje. De gevoelens die zijn losgekomen waren bij de jongen en de mama… Echt straf om dat te mogen meemaken.’ 

Binu’s ogen stralen als ze over ‘haar’ ouders en hun kinderen vertelt en ademen alleen maar passie uit als ze praat over dit project. ‘Na een proeffase zijn we klaar om ons aan een groot publiek voor te stellen. Want er mogen nieuwe aanvragen komen, daar zijn we​​ klaar voor’, besluit Binu.