3919fi.jpg

De winnaars van onze Collect & Go-wedstrijd en hun leukste supermarktverhalen

27/06/2016

Een tijdje geleden vroegen we onze mama's om het supermarktverhaal te delen waardoor ze sméken om online boodschappen te kunnen doen bij Collect & Go. We kregen vele toffe reacties! We lazen, we wikten, we wogen... en selecteerden uiteindelijk deze tien winnaars! Deze personen kunnen mailen naar info@mamabaas.be met als onderwerp: 'wedstrijd collect & go'.   Proficiat en geniet mee van hun herkenbare verhalen. 

1. Anneke Brusselt: Ikeaverhaal

Geen Colruytverhaal, maar wel een Ikeaverhaal. Je kent het wel, eerst heb je de showroom en de markthal, daarna nog het magazijn. Nadat we door de showroom en de markthal waren, begon dochterlief te schreeuwen van de honger. Ik maar zo rap mogelijk naar de auto om eten te geven (borstvoeding) terwijl manlief deel één betaalde.

Na de voeding zette ik dochterlief in de draagdoek en gingen we nog naar het magazijn om de rest te gaan halen. Op een bepaald moment was ik mijn man (en de kar) kwijt en net toen begon dochterlief terug te geven terwijl ze in de draagdoek zat, recht in mijn decolleté dus.. ik had niks bij de hand om dit op te vegen, gelukkig vond ik na enige tijd zoeken mijn man terug en kon ik uit mijn handtas een zakdoek vissen om mijn decolleté proper te maken.

Gelukkig dat je dus ook online kan winkelen, zoveel handiger! En als de dochter het op dat moment presteert om over te geven, heb je gewoon alles bij de hand en vermijd je zulke gênante situaties...

2. Kathy Renneboog: Oude dametjes

Rondlopen in de colruyt met een lief schattig zoontje dat sliep en een oud vrouwtje dat het nodig vond om commentaar te geven dat "de jeugd toch rap buiten gaat met de kinderen ze tegenwoordig". Ik heb me omgedraaid en gevraagd of zij anders mijn boodschappen zou doen... 

3. Anneleen De Visscher: Twee onder twee

Met een zoontje van 16 maanden en een dochtertje van een maand naar de Colruyt getrokken. Het valt wel meteen op dat je plots veel minder plaats hebt in de kar, zoon in stoeltje en dochter met maxi-cosi op de kar. Maar goed, het winkelen op zich ging vrij goed. Het duurt soms wat lang maar gelukkig kon Nand smullen van een koekje, een aardbei en tot slot een half waterijsje (mama, dat ziet er lekker uit, dus laat mij ook eens proeven, spraken zijn blinkende oogjes :-) )!  Zijn eerste waterijsje, dus je kan al raden hoe zijn snoetje en handen eruit zagen en plakten! Gelukkig lagen er vochtige doekjes in de kar.

Maar dan kom je aan de kassa en is het aanschuiven en wachten. Nand die alles wat hij maar kon vast grabbelen in de kar wou nemen, ja ook de zware glazen chocopotten of de besjes. Als het dan aan jou is, moet je de kinderen overzetten, Nand die niet zo goed meewerkt met zijn voetjes en dan nog die maxicosi. De andere mensen hadden hun bekijks, maar goed, dat trek ik me gelukkig niet echt aan :-). Rekening betaald en naar de auto.

En dan begint het pas echt. Twee kindjes in de auto, moe, hongerig, ongeduldig omdat ze niet meer bewegen. Met stijgende stress de auto inladen, snel de kar naar de andere kant van de parking brengen en instappen in een auto met het geween van twee kindjes! Wat is het toch fijn om te gaan winkelen! (en dan kom je thuis en moet je alles nog uitladen en op zijn plaats zetten, met nog steedstwee niet-zo- blije kindjes.

Geef mij dan maar een Collect & go. Bestellen, ophalen nadat Nand is afgezet bij onthaalmoeder en thuis op gemak alles in de kast zetten! Weg stress!

Of niet helemal, want soms is het wel moeilijk te beslissen welk uur je best kiest, je weet natuurlijk nooit wanneer je kleintje honger zal hebben... 

4. Trigaut Candy: open blouse

Mijn derde spruit vroeg in het begin continue voeding en met de andere twer boefjes had ik ook mijn handen vol. Na een nacht vol geschreeuw, wreef ik de slapers uit mijn ogen en stopte ik iedereen in de auto. Toen ik aankwam had ik veel bekijks en ik snapte maar niet waarom! Da's toch niet abnormaal een mama met drie kids?

Tot ik aan de kassa kwam en de kassierster fijntjes opmerkte dat mijn bloes openstond. Iedereen kon dus zien hoe mooi mijn voedingsbeha was!! En het enige wat ik toen dacht... "Fijn! Hij was tenminste nog dicht!"

Sindsdien bestel ik dus online op zo'n dagen...

5. Imke De Nil: de 'grote' boodschap

Naar de supermarkt, met Pete gezellig in het karretje. Toen ik aan de kassa stond, zag ik plots dat hij rood werd.. Kleine paniek maar ik dacht: "Niets aan de hand het zal beetje kaka zijn..." Toen ik betaalde, rook ik al dat het niet een beetje was...! En inderdaad, zoonlief helemaal onder, net als zijn romper, truitje, broekje en de maxi-cosi. Snel in de koffer naast de boodschappen hem een verse pamper aangedaan en hop, die maxi-cosi afgekuisd met wat vochtige doekjes. Want natuurlijk had ik niet heel de pampertas meegesleurd naar de winkel (altijd als je denkt dat het niet nodig zal zijn...;-)) Pete in zn blote billen terug de maxi-cosi in. en de pak vochtige doekjes en de pamper met heel rode kaakjes in de vuilnisbak van de winkel gaan gooien en maar hopen dat ze het niet zouden ruiken! 

Vanaf dan neem ik altijd alles mee naar overal, reservekledij, pampers, doekjes, geurende vuilniszakjes, ... . Oefening baart kunst maar gezellig thuis achter de pc shoppen terwijl zoonlief gezellig speelt met alles in handbereik is me toch wat makkelijker! 

6. Evelien Van Vaerenbergh

Het feit dat ik al weken geen boodschappen had gedaan (want ja, wie durft er nu buiten met zijn eerste pasgeboren kindje) en dus heel veel nodig had. En dan pas besefte in de winkel dat de maxi-cosi ook in diezelfde kar moest. Bye bye grote boodschappen en hello hoognodige productjes *fail*. Sindsdien collect & go dus (en pas op, want zelfs dat is veradelijk: want je kindje zit in de auto en dan moet je die grote kar afhalen en inladen EN zorgen dat het alarm van de auto niet afgaat door een spartelende baby in de auto - die je uiteraard elke 2 seconden checkt ookal slaapt hij en is het winter dus koud)

7. Laetitia De Laet: met de kinderwagen

Ik ging na drie weken voor het eerst met de wandelwagen te voet naar de winkel om boodschappen. Zoonlief sliep dus was de stress al om niets. Eenmaal in de winkel vroeg ik mij af of de koets onzichtbaar was: telkens moest ik sorry zeggen om door te kunnen, de mensen gaan een stapje opzij, ik geraak daar niet tussen, dus moet ik nogmaals sorry zeggen en dan boze blikken omdat je stoort. Eindelijk aan de kassa spullen op de band en ja hoor, zoonlief wordt wakker en begint te wenen. Dan ontdek je dat mensen geen geduld hebben als je de booschappen in de mand onderaan de koets steekt. Zoonlief blijft ondertussen maar wenen en de kassierster wacht ondertussen geduldig tot je kan afrekenen. Ja, ik ging dit niet meer zo snel doen. Een nachtmerrie die eindigde in tranen bij mezelf...

8. Faye Pieters: Postnatale hel

Met een postnatale depressie voor het eerst alleen naar de supermarkt met mijn dochter... Wat een hel! Die roze wolk waar mensen over spreken had ik niet. En dan moest ik ook nog eens boodschappen doen. Ik kon niet blijven rekenen op andere mensen of manlief om mee te gaan of het voor mij te doen. Bij ieder kreuntje of huiltje van de dochter verstijfde ik, zag ik mensen naar me kijken en kon ik door de grond zakken. Door de grootte van de maxi-cosi was ik ook nog eens de helft vergeten.Toen ik dan op de parking ook nog eens debuggy niet in elkaar geplooid kreeg ben ik gewoon beginnen huilen op het midden van de parking.

Ik ben vlug in de auto gekropen en ben weer naar huis gereden... Die dag heb ik de wonderen van online collect&go ontdekt en halleluja! Wat een mooie wereld ging voor mij open!

9. Kim Plasschaert: De platte boodschap

Midden in de winkel hoor je plots gepruttel in de pamper, die even later niet bestand leek tegen de gigantische hoeveelheid vloeibare stoelgang. Baby van onder tot boven vol, gelukkig mochten we gebruik maken van het bureau om aan de opkuis te starten.

Of die andere keer dat zoonlief net aan de kassa beslist dat hij honger heeft, met een enorme huilbui tot gevolg, waarop de dame voor me tegen hem "wat een slechte moeder heb jij, krijg je nu geen eten, ocharme."

Grote broer had ook al eens een bloedneus midden in de winkel, gelukkig lagen er papieren zakdoekjes in de kar, alweer mee naar de bureau voor de opkuis en EHBO-kit.

Sindsdien hoofdzakelijk collect&go...!

10. Emma Lilith: Onmogelijk met tweeling

Vol goede moed ging ik met mijn tweeling naar de supermarkt. Oeps, er passen duidelijk geen twee maxi-cosi's in een kar. Dus dan maar eentje in de draagdoek (Kees in de regen naast de auto staan knopen en hopen dat de punten van de doek niet te vuil werden) en eentje in de maxi-cosi in de kar. Met een draagdoek spullen laag of hoog uit een rek nemen blijkt ook niet zo simpel. En dan al die meewarige blikken, maar niemand die helpt met iets van een hoog schap te pakken. Vreemd eigenlijk want als ik met mijn dikke buik ging winkelen waren mensen wel behulpzaam.

De kindjes waren wel rustig maar de boodschappen pasten ook niet echt allemaal rond de maxicosi en met draagdoek de baby in maxi-cosi naar een andere kar heffen leek ook onmogelijk.

En dan het dilemma op de parking. Welke baby moet er nu best eerst in de auto. Dus baby uit draagdoek in de auto. Vervolgens tweede baby in de auto. Ondertussen rolde mijn kar weg, net niet tegen een andere auto. Thuisgekomen was ik doodmoe maar voelde me stiekem ook wel supermama. Maar wel een supermama die dit geen tweede keer probeert. Online bestellen is duizend keer gemakkelijker!

10. Emma Lilith: Onmogelijk met tweeling

Vol goede moed ging ik met mijn tweeling naar de supermarkt. Oeps, er passen duidelijk geen twee maxi-cosi's in een kar. Dus dan maar eentje in de draagdoek (Kees in de regen naast de auto staan knopen en hopen dat de punten van de doek niet te vuil werden) en eentje in de maxi-cosi in de kar. Met een draagdoek spullen laag of hoog uit een rek nemen blijkt ook niet zo simpel. En dan al die meewarige blikken, maar niemand die helpt met iets van een hoog schap te pakken. Vreemd eigenlijk want als ik met mijn dikke buik ging winkelen waren mensen wel behulpzaam.

De kindjes waren wel rustig maar de boodschappen pasten ook niet echt allemaal rond de maxicosi en met draagdoek de baby in maxi-cosi naar een andere kar heffen leek ook onmogelijk.

En dan het dilemma op de parking. Welke baby moet er nu best eerst in de auto. Dus baby uit draagdoek in de auto. Vervolgens tweede baby in de auto. Ondertussen rolde mijn kar weg, net niet tegen een andere auto. Thuisgekomen was ik doodmoe maar voelde me stiekem ook wel supermama. Maar wel een supermama die dit geen tweede keer probeert. Online bestellen is duizend keer gemakkelijker!