Eerste Hulp bij Kinderen: 10 redenen waarom dit boek er kwam (+ tips van de huisarts)

10 redenen waarom dr. Sofie dit boek schreef

1. Omdat het over onze kinderen gaat. Onze toekomst, ons kloppend hart, ons grootste geluk en tegelijk onze grootste angst.
2. Omdat we als persoon terecht kritischer worden in het ‘aannemen en toepassen’ van allerhande diagnosen en adviezen. Zeker als het om onze kinderen gaat.
3. Omdat we overspoeld worden met informatie via verscheidene zoekmachines, waaruit we als leken niet meer kunnen opmaken welke juist en niet juist zijn.
4. Omdat we als ouders meer en meer nood hebben aan uitleg, bevestiging en geruststelling. Er is zoveel in de wereld waar we de controle over verliezen, dat het een veilig gevoel geeft om ergens op te kunnen terugvallen, dat verder reikt dan het ‘moederinstinct’.
5. Omdat ik als geen ander weet dat de theorie en de praktijk vaak niet overeenstemmen, hoe hard je ook je best doet.
6. Omdat ik in de praktijk dagelijks vragen of bekommernissen hoor van ouders zoals

• Ik hoop dat ik hier niet voor niks sta of te vroeg ben, maar ik maak me ongerust omdat..
• Heb je geen abonnementen dokter?
• Mag mijn zoon of dochter naar school of naar de opvang morgen?
• Wat moet ik nu met mijn zoontje zijn piemeltje doen? Moet het velletje naar achter?
• Mijn kind plast nog in zijn bed. Wat kan ik doen om hem droog te krijgen?
• Mijn kindje klaagt zo vaak van buikpijn. Is het omdat hij niet naar school wil of is er toch iets anders aan de hand?
• Mag mijn zoontje nu wel of niet gaan zwemmen met zijn wratjes?
• Mijn dochtertje staat vol blaasjes. Zijn het de windpokken?
• Gisteren verslikte mijn baby zich in zijn patatjes. Wat als hij het zelf niet oplost?

7. Omdat er in België nog geen kwalitatief naslagwerk bestaat die veelvoorkomende kwaaltjes, ziekten, levensreddende handelingen en tips bij kinderen van 0 tot 8 jaar combineert.
8. Omdat ik er de kans toe kreeg, dankzij Mama Baas en Lannoo. Dank dank dank!!!
9. Omdat zot zijn geen zeer doet en een mens het beste presteert wanneer het net onmogelijk lijkt. Vier kleine kinderen in huis, een overbezette huisartspraktijk... Ergens bracht het me rust ’s avonds laat.
10. Omdat ik met heel mijn hart hoop dat ik veel ouders, grootouders, leerkrachten, zorgkundigen... kan helpen om hen toch af en toe het gevoel te geven dat ze 'bijna alles onder controle hebben' en aanvoelen dat ze juist gehandeld hebben.

Ik schreef een boek Eerste hulp bij kleine kinderen… daarom!

1. Dokters hebben vaak gelijk, mama’s hebben bijna àltijd gelijk wanneer het om de gezondheidstoestand van haar kind gaat! Een mama die ongerust is moet altijd au sérieux genomen worden. Vertrouw je het niet? Volg je moederinstinct!
2. Stop met kinderen te vergelijken. Je vergelijkt toch ook geen appel met een peer? Elk kind is uniek, ontwikkelt zich anders en heeft zijn eigen talenten.
3. Ben je zwanger? Zoek dan alvast naar oplossingen om de ‘onverwachte ziektedagen’ van je kleine microbenmagneet te overbruggen, tot hij of zij naar school gaat.
4. Wist je dat de allerkleinsten gemiddeld 7 à 8 keer ziek worden tijdens hun eerste winter?
5. Schrijf alle mijlpalen, gekke uitspraken, kinderziekten in het opvolgboekje of een eigen schriftje. Je vergeet alles razendsnel en het is enorm leuk om later nog eens op terug te kijken.
6. Kinderen liegen nooit. En als ze liegen, kunnen ze het niet lang verzwijgen of zie je het aan het krullen van hun neusje.  Een kind dat zich goed voelt, gaat onmiddellijk spelen en laat de zetel of het bedje liever links liggen. Een kind dat pijn heeft aan een arm of been, zal het niet gebruiken. Ooit gemerkt dat het gedrag van je kind vaak een weerspiegeling is van hoe jij je voelt als mama? Kinderen hebben ‘voelsprieten’.
7. Je wordt waarschijnlijk overstelpt door een schatkist vol goede raad. Je vriendin zegt van het zo te doen, je mama denkt dus, je tante denkt zo... Ook artsen en verpleegkundigen hebben vaak niet dezelfde mening of beleid. Dit is daarom niet fout!  Wanneer er meerdere zijn, hebben ze vermoedelijk allemaal al hun nut bewezen. Hou je aan maximaal twee ‘bronnen’ of raadgevers. Dit voorkomt kortsluitingen in je eigen, nog erg vermoeide, hoofd.
8. Verwacht niet dat wat je met je eerste kindje kon, met je tweede ook gaat lukken.
9. Of het nu gaat over de duur van de borstvoeding of de leeftijd waar ze ‘snoepjes’ leerden kennen. Hey, het maakt niet uit. Je doet zowieso je uiterste best!
10. Haal fysiologisch water in huis, massa’s!
11. En last but not least. Draag zorg voor jezelf en durf hulp aanvaarden. Gelukkige ouders, gelukkige kinderen..

Veel liefs,

Sofie