Endometriose: onze zwangerschapswens werd on hold gezet omwille van ondraaglijke pijn
Er volgden een hele reeks onderzoeken, een kijkoperatie en een medicinale menopauze. “Gemenopauzeerd” op 28-jarige leeftijd stapte ik in het huwelijksbootje. De dag nadat we terugkwamen van onze huwelijksreis werd ik geopereerd. Daarna volgde een herstelperiode thuis met in het begin nog een blaassonde, ureterstents en al.
Na 1,5 maand kon ik terug gaan werken en mochten we terug dromen van een kindje.
Nu is endometriose niet te genezen op zich: de schade werd verwijderd, maar het kan steeds terugkomen, dus onze tijd om spontaan zwanger te worden was gelimiteerd. En als er iets is dat contraproductief werkt … Het lukte dus niet.
We startten met kunstmatige inseminatie. De eerste vier keer zonder resultaat. We zouden het nog eenmaal proberen en vervolgens overstappen naar een volgende behandeling. Ik zat met mijn hoofd al bij die volgende stap toen we de laatste poging ingingen.
Ik ging zonder hoop naar mijn bloedonderzoek want ‘deze methode werkte toch niet voor ons’ en diezelfde dag nog volgde het allerbeste telefoontje ooit. Compleet onverwacht: ‘Proficiat mevrouw, u bent zwanger!’
Ik wist met mezelf geen blijf, nog nooit had ik zo hard gehuild van geluk.
En nu wordt Lucietje al vijf jaar, ongelooflijk!
Onze droom werd werkelijkheid en ze is zo mooi, zo perfect, onze Lucie, een droom van een dochter. <3
Ik besef maar al te goed hoeveel geluk we hebben en ik wens het iedereen toe. Mijn hart bloedt als ik denk aan zij bij wie het bij een droom blijft …
#endoawareness
