6922fi.jpg

Geen nieuwe schooltas, geen eerste septemberfoto van hun drietjes

31/08/2020
Mamabaas
Door Mamabaas

Geen nieuwe schooltas
Geen nieuwe jas
Geen lieve juf die zegt “Marcel, welkom in onze klas”

Geen drie brooddozen die klaar staan om gevuld te worden
Geen eerste september foto voor jou…

Maar dit jaar wel een 1 september met een rouwrandje…

Normaal gezien

Normaal was dit de zomer geweest waarin je zindelijk was geworden. We zouden eerst je schooltas kopen, waarschijnlijk online. Eentje net zoals die van zus en broer, de schooltas van jouw doudou. De wallyschooltas van Lilliputiens. Je zou een groene bentobrooddoos krijgen. Mama zou je schooltas al goed op voorhand klaarzetten en met jou leren open en toedoen.

We hadden samen met ons vijfjes afgeteld naar 1 september, naar die spannende eerste dag. Want het zou JOUW eerste schooldag zijn. Je zou bij juf Veerle of juf An zitten, in een warme klas met een super lieve juf die van jouw eerste schooldag de mooiste dag zou maken.

Ik zou traantjes wegpinken als ik zelf naar mijn eigen school zou rijden, en daar aangekomen zou ik maar wachten op die eerste schooldagfoto van papa. Ik zou dan blinken als ik die prachtige drie kinderen voor onze nieuwe voordeur zou zien staan. En wat zou ik oh zo fier zijn als ik jou mocht komen afhalen na zo’n dag vol plezier.

Geen normale zomer

Maar het was geen normale zomer, integendeel… Het was een coronazomer. Een zomer waarin opruimen centraal stond. De nieuwe keuken en berging inrichten, samen met Nele Colle mijn bureau aanpakken. Ook de garage en het tuinhuis werden op dezelfde manier aangepakt.

Maar dan kwam een van de moeilijkste opruimklussen… Jouw kamer… Lieve Marcel* we haalden je bedje uit elkaar, we zorgden voor een mooi plaatsje op de zolder voor je bedje en houden het bij voor onze kleinkinderen. We hangen je pyjama in je kastje en leggen je dekentje (ongewassen! ook al ruikt het al niet meer naar jou, het is alleen nog het idee) bij je pyjama.

Weet dat ik je altijd graag blijf zien, weet dat we je nooit zullen vergeten, ook al bergen we stilletjesaan meer en meer op en proberen we met onze herinneringen aan jou verder te leven. Of toch proberen… zo maakten we van jou kamertje een gezellige speelkamer. Geen schrik hoor het zal altijd jouw kamertje blijven, ook voor onze twins.

Gemis

Het is al tweeëneenhalf jaar dat we je moeten missen. Het blijft steeds de moeilijkste opdracht, jou te moeten missen. We proberen, elke keer opnieuw en opnieuw en opnieuw… Maar missen kan alleen als je van iemand houdt.

Lieve Marcel*, mijn liefde voor jou gaat verder dan de zon, dieper dan de zee, hoger dan de mooiste regenboog, en is gewoon onbeschrijfbaar…

Marcellebel, ik wens jou hier boven een fijne eerste september!

 

Deze blog verscheen eerder op Sterrekevoormarcelleke.