Haal je de namen van je kinderen weleens door elkaar? Daar is een logische verklaring voor!
Geen geheugenproblemen
Wees gerust. Het heeft niets met geheugenproblemen te maken. Namen door elkaar halen is iets wat je op elke leeftijd kan overkomen. Dat blijkt uit een studie van wetenschappers aan de Duke University, waarbij maar liefst 1.700 mensen onderzocht werden.
Tijdens dat onderzoek wilden psychologen een antwoord krijgen op volgende vragen:
- Spreekt iemand jou af en toe bij de verkeerde naam aan?
- Noem je zelf al eens iemand bij de verkeerde naam?
- Welke naam of namen noem je dan?
- Welke relatie heb je met de persoon die je dan noemt?
Uit dat onderzoek bleek dat de meerderheid van de proefpersonen weleens verward is. Zo noemen jongeren af en toe de naam van een andere studiegenoot dan die die ze bedoelen. Volwassenen halen soms namen van familieleden of vrienden door elkaar. En ouders vergissen zich al eens in de namen van hun kinderen.
Verwarde moeders
Maar het viel toch op dat vooral moeders weleens de mist ingaan. Is het etenstijd of moeten er jassen en schoenen worden aangetrokken? Dan worden de kinderen al eens bij de verkeerde naam aangesproken. Meestal wisselen ze de namen van de kinderen gewoon om. “Fay” wordt als “Ferre” aangesproken en vice versa.
Maar wat nog grappiger is: heel wat moeders blijken ook de naam van hun hond te roepen als ze eigenlijk hun kind bedoelen. Dus dan worden “Fay” en “Ferre” plots “Flappie”. Opmerkelijk is dat dit enkel geldt voor hondennamen. Wellicht roepen we de naam van onze hond meer dan die van onze kat.
Besloten kring
Volgens de wetenschappers ben je gemakkelijk in de war als namen gelijkaardige klinkers of medeklinkers hebben.
Maar wat nog veel vaker voorkomt dan gelijkaardige namen door elkaar halen, is namen binnen een besloten kring door elkaar halen. Namelijk: de besloten kring van je eigen gezin, mensen uit je familie of medestudenten met wie je dagelijks contact hebt en die je in vertrouwen neemt. De kans dat je je vergist en de naam een verre kennis, buurman of je baas noemt is dan weer klein.
Hoe komt dat dan? Wel, de wetenschappers van bovengenoemd onderzoek hebben hier een logische, maar bijzondere verklaring voor.
It’s all about love
Onze hersenen beschikken over een zogenaamd ‘semantisch geheugen’. Dat betekent dat onze hersencellen verbanden leggen. Als je niet meteen op de naam van je kind kan komen, zal je geheugen meezoeken naar de naam van een persoon die even close is.
Met andere woorden: als je “Ferre” zegt in plaats van “Fay”, dan betekent dat dat je evenveel van je zoon als van je dochter houdt. Noem je per ongeluk “Flappie” (de hond) als je Ferre of Fay wil aanspreken? Dan is het duidelijk dat je viervoeter een belangrijk deel uitmaakt van je gezin.
De namen die je door elkaar haalt, zijn dus altijd namen van personen (of dieren) van wie je houdt.
Noem je toch al eens de naam van je baas en heeft je partner dat gehoord? Dan mag hij zich terecht zorgen maken :-).
