Het ABC van het ouderschap

Altijd eten op zak hebben

Regel nummer 1 die ik als ouder door de jaren heb geleerd. Mijn kinderen lijken soms kleine hamsters die je kan stil krijgen met rozijnen, fruitzakjes of soepstengels. Zeer handig in wachtzalen, tijdens lange autoritten of wachtrijen voor attracties in de Efteling. Je handtas zal een tweede voorraadkamer worden :-).

Buitengewone oerinstincten

Eén van de vele adviezen die je als ouder zal krijgen, is: volg je gevoel. Hoewel ik veel adviezen achteraf in twijfel trok, was dit er eentje dat ik wel trouw volgde. Je voelt het gewoon aan als er iets is. Je weet wat je kinderen nodig hebben omdat je hen door en door kent. Laat je nooit iets anders wijsmaken.

Consequent zijn

Eén van de moeilijkste dingen in het ouderschap, dit. Je geeft ze een vinger en ze pakken een arm, dat weten die kleine spookjes donders goed! Principes die sneuvelen zijn eerder regel dan uitzondering en je zal af en toe versteld staan van jezelf als moeder. Het is maar een klein beetje tegenstrijdig met hoe je het voor de geboorte allemaal in je hoofd had ;-).

Driftbuien

Je hele dag gaat er vanaf een jaar of twee uit bestaan om in te schatten waar en wanneer er een driftbui zou kunnen gebeuren en al drie stappen verder te denken om er zo goed mogelijk mee te dealen. Brandjes blussen terwijl ze nog niet eens zijn aangestoken, zoiets. Maar dan zal je veel hebben aan het tweede beste ouderschapsadvies dat er bestaat: pick your battles. Je kan niet van alles een drama maken, want dan heb je een leven dat alleen maar bestaat uit politieagent spelen. En wie komt daar het slechtste uit denk je? (Tip: niet de peuter ;))

Eerste keren

Er zullen heel veel mijlpalen de revue passeren. Leuke (de eerste keer “mama” zeggen) en minder leuke (het eerste tandje). Niet alleen de kindjes passeren de ene mijlpaal na de andere, als ouders groei je hier ook in mee.

Fases

“Het is een fase, het is een fase.’ Het mantra van elke moeder. Al ben je soms zo wanhopig (en duurt zo’n “fase” een jaar), uiteindelijk zal het altijd voorbijgaan. En hopelijk kan je er dan achteraf eens goed mee lachen.

Geduld

Dit begrip hangt zo’n beetje samen met alles wat hierboven al beschreven is. Als geduldige ouder zal je altijd een stapje voor hebben. Ik ben echter nog steeds naarstig op zoek naar een grote zak geduld.

Hartverzakking

Ook al zijn ze nog zo klein, ze kunnen je perfect nu al de ene hartverzakking na de andere bezorgen. Op de zetel balanceren terwijl je even naar de wc gaat, ergens een schaar opduiken en je nieuwe Zalando-bestelling een hippere snit geven, het autoraam volledig openzetten wanneer je tegen 120 km per uur op de autostrade rijdt… Never a dull moment in kinderland!

(Gratis tip voor de EHBO-kist: vallen en stoten gel. Elke ouder zou dit bij de bevalling moeten meekrijgen naar huis :p)

Intens

Een rollercoaster met de hoogste pieken en dalen, dat is nog de mooiste metafoor voor het ouderschap. Je zal versteld staan van de gevoelens die voorbijkomen eens je moeder/vader bent, en hoe snel die elkaar kunnen opvolgen.

Je twijfelt

Jezelf in vraag stellen, ook dat staat op de to-dolijst voor ouders van deze tijd. Omdat er zoveel verschillende visies, methodes en opvoedingsstijlen zijn, is het gewoon onmogelijk om van 0 tot 18 jaar dezelfde aanpak te volgen. Constant zal je je afvragen of je het wel goed doet. Maar je groeit daarin, en jaar na jaar krijg je meer zelfvertrouwen.

Knoeiboel

Je huis zal nog nooit zo vuil geweest zijn: de was zal zich opstapelen, speelgoed domineert de living en in de keuken hangen altijd wel wat voedselresten aan een stoel. Ach ja, een gezellige boel noemen ze dat dan zeker ;-).

Lachen/Loslaten

Ik kon niet kiezen, want beide werkwoorden komen in het leven van een ouder even vaak voor. Vertederend kijk je naar een kleintje dat mooi samen speelt met zijn broer of zus, je probeert je lach in te houden als hij zich boos maakt of als hij moet lachen om iets dwaas dat jij doet.

Tegelijk moet je hen elke dag opnieuw leren loslaten. En dat gaat de ene dag al iets makkelijker dan de andere.

Mama

Jij wordt mama, maar meestal heb je zelf ook nog een mama. Die sandwichpositie tussen moeder en dochter zijn, het is iets bijzonders. Wanneer iemand mij voor de eerste keer mama noemde, was dat enorm wennen. Maar het is de mooiste titel die je kan krijgen.

Nooit meer alleen zijn

Voor de geboorte kan je je op geen enkele manier inbeelden wat dit begrip inhoudt. Alleen zijn snap je pas achteraf, als je het niet meer bent. Het kan heel mooi zijn, en tegelijk ook verstikkend. En de ene ouder heeft het daar al wat moeilijker mee dan de andere.

Onvoorwaardelijk

Er bestaat niet mooiers in de wereld dan de onvoorwaardelijke liefde tussen ouder en kind. Wat je ook doet, jullie zullen elkaar altijd graag zien. Dat is een basis waar je gewoon van kan uitgaan, fijn toch?

Prioriteiten

Er zal niets nog belangrijker zijn in je leven dan jouw kind(eren). De zin van het leven hoef je je dan ook niet meer af te vragen, dat zal plots duidelijk zijn. Wat je ook doet, je zal altijd handelen met in het achterhoofd de vraag: is dit in het voordeel van mijn kind?

Quarantaine

En dan niet voor de kinderen, maar als ouder. Jezelf even afzonderen, alleen of als koppel is echt broodnodig!

Reflexen

Als ouder lijk je soms magische krachten te ontwikkelen, waaronder een supersnelle reflex. Een baby onderscheppen wanneer die uit de zetel rolt, een lepel spaghettisaus neutraliseren voor die tegen de muur spat, of je kind vastgrabbelen als die plots de straat wil oversteken… Yes, we can!

Slowlife

Je gaat veel trager leven en letterlijk vaker stilstaan (ooit al eens een halfuur naar een lieveheersbeestje gekeken?) om je te verwonderen over dingen die daarvoor zo vanzelfsprekend waren. Hoeveel wolken, bloemen en maanstanden ik hier de laatste vier jaar al gezien heb, ik zou het niet weten. Gratis mindfulness!

Tijd ontglipt je

Je wil dat ze groot worden en tegelijk hou je ze het liefst van al zo klein mogelijk. Het mag soms wel eens vooruitgaan (ik wou dat hij al kon kruipen) en soms dan weer stilstaan (help, hij loopt!) Op sommige dagen lijkt de klok te bevriezen, en een jaar later vraag je je af waar de tijd naartoe is. Pas toen ik kinderen had, besefte ik hoe snel een jaar om is.

Uitstapjes

Eén van de leukste dingen aan het hebben van kinderen, is dat je weer onbeschaamd kan springen op springkastelen, mee op de draaimolen gaan of naar de hoogste verdieping van een binnenspeeltuin klimmen “omdat je kind vast zat.” Kinderboerderijen, stranden, zwembaden en attractieparken… Je ontdekt het allemaal opnieuw.

Verantwoordelijkheid

Vanaf de allereerste seconde valt het verpletterende verantwoordelijkheidsgevoel als een blok op je schouders. Je hebt niet alleen een klein mensje dat je in leven moet houden, je moet er plots ook voor zorgen dat er niets met jou gebeurt. En dat is best wel heftig.

Weg met al je schaamte

Het begint al tijdens de zwangerschap en als kers op de taart bij de bevalling: je lijf is even niet meer van jou. Maar ook je “psychische” schaamte verdwijnt al snel als sneeuw voor de zon. Wanneer je kind naar een oude dame aan de kassa wijst en luid roept dat die precies wat verfrommeld is, of als hij op een schoolfoto (Facebook!) net in zijn neus aan het peuteren is. Jup, dat is die van mij!

X-jes en knuffels

Ongetwijfeld één van de mooiste dingen die er bestaan: een mollig handje dat het jouwe pakt, armpjes met babyvet die rond je nek vliegen, dat warme lijfje onder de dekens…

Je zal altijd de held zijn van je kind en dat wordt beloond met de meeste knuffels en kusjes die je ooit in je leven al kreeg.

YOLO!

Ironisch bedoeld want extreem zotte dingen doen zal er de eerste jaren niet meer in zitten. Maar hey, je bent wel een mini-mensje aan het opvoeden, hoe cool is dat!

Zonder slaap leren overleven

Ik heb dit bewust tot het laatste gehouden, want dit is voor mij persoonlijk de zwaarste kant van het hebben van kinderen. Je kan heel veel geluk hebben met baby’s die na een paar weken doorslapen en dat doen tot ze uit huis zijn, maar mijn ervaring leert mij dat de groep met nachtbrakers toch het grootste is. Je slaapritme zal nooit meer hetzelfde zijn, en dat beïnvloedt toch wel veel dingen in je leven. Maar we staan nog allemaal overeind, de ene alleen wat rechter dan de andere. En uiteindelijk komen we er wel!