Hoe je eerste zwangerschap je ogen opent

1 + 1 = 3

We waren wat je zou kunnen omschrijven als ‘het stereotype koppel’: vijf jaar samen, allebei een vaste job, een mooi huis en een vriendenkring waarin het aantal geboortes toenam. Ook bij ons kriebelde het, maar dat het zo snel zou gaan, dat hadden we niet gedacht.

Omdat ik er zo op gefocust was, duurde het even voor ik het doorhad. Tot de gynaecoloog vertelde dat ik ongeveer acht weken zwanger was. Vandaar dus die vermoeidheid. Maar voor de rest voelde ik me op en top. 

Rollercoaster

Na drie maanden deelden we het nieuws met familie en vrienden. Iedereen was dolenthousiast, net als wij. Negen maanden lang had ik geen enkel typisch zwangerschapskwaaltje. Nu ja, tenzij je die rollercoaster aan emoties waarop ik leek te zitten meerekent. Het ene moment kon ik alles aan, het andere moment huilde ik tranen met tuiten in de babywinkel terwijl ik stond te staren naar … slabbetjes.

Ik had ook geen probleem om me aan te passen aan de nieuwe regels: bye bye alcohol, rauwe groenten en américain préparé (al was dat af en toe toch op de tanden bijten). Ik volgde zelfs de beruchte ‘puflessen’, samen met mijn vriend (toegegeven, hij onder lichte dwang). We voerden net serieuze verbouwingen uit, maar ik bleef helpen waar ik kon. Ik beleefde een zwangerschap waarvoor iedere vrouw zou tekenen, denk ik.

Minder feestelijke ballon …

Tot het moment suprême zich aandiende en ik de volgende mededeling te horen kreeg: 'We zijn nu negen dagen voorbij de uitgerekende datum, we gaan je morgen inleiden.' 

De baby vond het blijkbaar zo gezellig in mijn baarmoeder dat ze er niet uit wou. Verplichte uitdrijving dan maar. ’s Avonds moesten mijn vriend en ik ons aanmelden. De gynaecoloog plaatste een soort ‘ballon’ in mijn intieme delen. Euh, wat was me dat? Ik kreeg de ene wee na de andere (en ik die dacht dat ik een hoge pijngrens had. Dat idee moest ik toch even herzien.) Al gauw smeekte ik om een epidurale verdoving.

Dames, een epidurale is een godsgeschenk! Nu ja, je moet hier ook niet mee overdrijven en dit niet te luid in het bijzijn van je partner zeggen, want sindsdien claimt mijn vriend dat hij nog meer heeft afgezien dan mij omdat hij de hele tijd op een harde sofa heeft moeten zitten.

En er is ook een iets minder praktische consequentie verbonden aan die magische prik. Plassen doe je namelijk... op een bedpan gezien je benen gevoelloos zijn.

Dat stukje had ik blijkbaar overgeslaan tijdens de puflessen.