Hoe overleef je dat? Die eerste echo na twee miskramen?

De wachtkamer. Een boekje lezen? Facebook checken? Onmogelijk. Ik wil gewoon zitten en niets doen…

Wat als? Wat kies ik: pilletjes of …? Ik duw de gedachten weg.

‘Lief, alles gaat ok zijn, hé?’ – ‘Natuurlijk.’

Opeens stept de dokter weg. Een bevalling. Toch even dat magazine doorbladeren.

Ik ben zo bang

En dan: onze beurt. Ik vertel de dokter dat ik bang ben – heel bang.

Ik durf haar niet aan te kijken. Want de vorige keren sprak haar lichaamstaal boekdelen.

‘Ik zie iets flikkeren.’
En dan laat ze het hartje horen. Jouw hartje.

Een moment om te koesteren

De dokter geeft me een knuffel. Zo. Lief.

Ik zeg dat ik blij ben. Zij zegt: ‘Ik ook.’

Een moment dat ik koester. Voor altijd.