3040fi.jpg

Hoe overleef je een namiddag in een subtropisch zwembad?

25/07/2020

Tijdens de vakantie moét je gewoon eens naar een subtropisch zwemparadijs, niet? Goed idee, zéker doen. Maar een kleine (mentale) voorbereiding is toch wel op zijn plaats, ondervond ik toen ik me, samen met mijn man en babydochter, voor het eerst aan zo'n avontuur waagde...

Beetje onhandig

Eerst en vooral: verwacht dus geen semitropisch klimaat. Na die eerste koude douche aan de ingang volgt meestal nog een lange, eerder frisse wandeling tot aan het kinderbad. Maar probeer eens met een glibberige eenjarige op de arm een olympische zwemlengte lang de schijn van elegantie op te houden.

Wat te doen als je baby bijvoorbeeld tijdens die lange, onhandige wandeling aan de touwtjes van je bikini pulkt? Geen kat die daar een antwoord op heeft. Ik kon alleen maar hopen dat mijn bovenstukje nog die paar meter op zijn plaats zou blijven zitten. Je zou denken dat de man misschien kon ingrijpen, maar die arme mens moest intussen alle mogelijke obstakels voor ons weghalen terwijl hij zelf worstelde met de al opgeblazen en véél te grote redband van dochterlief.

Plons in het water: wat zit er in dat water?

So far so good. Voor ons ontwaarde zich het 'paradijs'. Nog slechts een totaal kindonvriendelijke toegangspoort scheidde ons van het walhalla onder de zwembaden. Roetsjbanen, waterpistolen, golfslagbaden en een vreselijk schattige waterspeeltuin voor de allerkleinsten. 'Oooooo', zei ze luid en met een priemende vinger wees ze naar een neushoorn die met zijn poten in het water staat.

Klein technisch probleempje: ze wou eerst niet in de zwemband. De man wist haar toch in het onding te wringen en na een paar minuten staat ze fier rechtop. Ze trippelde het ondiepe water door tot aan de oortjes van de felgekleurde neushoorn. 'Ooooo', klonk het. Pas dan merkte ze op dat ze in het water zat. Waarom, dat weet ik niet, maar haar eerste reactie was om er zich gewoon doodleuk voorwaarts in te laten vallen. Verward knipperde ze met haar oogjes toen ik haar eruit viste, terwijl de andere ouders ons begripvol toelachten. 'Die van ons' doen ook altijd raar in het kinderbad mevrouw, zag ik ze denken.

Na een tijdje ploeteren werd één ding me duidelijk: een babybad is gemaakt voor ... baby's. Terwijl onze baby vrolijk voorbijdreef, probeerden mijn man en ik onhandig rechtop te zitten (het water kwam maar tot aan mijn navel, bij de man zelfs niet). We zagen er compleet belachelijk uit. Mijn benen schuurden ook over de grond. Blijkbaar vergeten sommige ouders hun enthousiaste (en met zand besmeerde?) kindjes af te spoelen alvorens ze te water te laten.

Ineens begon ik me af te vragen wat er zo nog in dat water zou zitten. En dan gebeurde het: links van mij zag ik 'iets' voorbijdrijven. Ik beval de man onmiddellijk een grondige analyse van het kleinood uit te voeren. 'Volgens mij geen snot hoor, dat kan ook een korstje of iets anders zijn', antwoordde hij droog. 'Say what???'

Het drama & de koude na het zwemmen

Na een dik uur vonden we het welletjes en hesen we haar uit de grote gele redband. Wat volgde, was een scène die elke ouder wel herkent. Het was een combinatie van de bekende dramatische 'ik heb koud, ik wil kleren aan'-huilbui met de overbekende 'waarom moet ik kleren aan, ik wil zwemmen!’-woedeaanval...

De prinses had nergens nog goesting in en smeet zich dan maar tegen de deur van onze kleedcabine. Ik voelde me schuldig en stond een beetje hulpeloos druipend toe te kijken terwijl mijn man zijn kleren aantrok. 'Doe toch iets', blafte ik. Ik vergat me blijkbaar ook af te drogen, want ik voelde nadien hoe mijn kleren aan mijn lijf plakten. Toch slaagden we er, ondanks alles, in om de baby aan te kleden.

Gelukkig kon een fris pintje in de cafetaria mijn man en mij troosten, terwijl de dochter weer rustig werd dankzij het verorberen van een flinke pistolet. Eind goed, al goed dus. Toch nog even mijn volgende raadgevingen voor al wie zich binnenkort voor het eerst waagt in een subtropisch zwemparadijs…

Mijn 5 tips voor een ontspannen zwemnammidagje

  1. Kies je zwemkledij verstandig uit. Een losse bikini is misschien comfortabel, maar als je voortdurend een kind moet tillen wil je vooral dat je bovenstukje op zijn plaats blijft zitten
  2. Blaas je zwemband pas op in het zwembad. Zo gooi je tenminste die andere ouders onderweg niet per ongeluk omver.
  3. Zorg voor een badjas of handdoek met kapje voor na het zwemmen. Je kind kan nog niet zeggen dat het koud heeft en zal anders gaan brullen. Het zal sowieso huilen (sorry), maar zo lopen de decibels niet onnodig op.
  4. Neem iets mee om te eten en te drinken voor na het zwemmen. Of zorg ervoor dat je iets kan eten en drinken achteraf.
  5. Zwemmen is fijn. Maar als je kind de techniek niet beheerst, kan het ook gevaarlijk zijn. Hou je kind altijd in de gaten. Een minuut onoplettendheid kan dramatische gevolgen hebben. Het is de bedoeling dat je enkel spijt hebt dat je geen reservepamper bij hebt als je lieveling besluit een nummertje 2 te doen.

Bestsellers

cover ouders komen van mars

Ouders komen van Mars

€ 21.99
mok legendaddy

Koffiemok | legendaddy

€ 16.95
to do hero gezinsplanner

To Do Hero: Gezinsplanner

€ 18.99

Meilleures ventes