Ik vind Instagram verslavend. Ik ben verslaafd. Punt. Het gebeurt maar al te vaak dat ik denk: nu ga ik mijn boek verder lezen, maar ik kijk nog even snel-snel op Instagram, en voila, we zijn drie kwartier verder. Enerzijds zorgt dat voor stress. Want ja, je wilt dus echt niets missen. En ja, die andere mensen zien er precies toch altijd een tikske stijlvoller of beter uit dan jijzelf. Anderzijds zijn er mensen (dat klinkt toch wat beter dan ‘accounts’) die mij gewoon een heel goed gevoel geven. Omdat ze er niet per se stijlvoller of beter willen uitzien, maar juist omdat ze zo echt zijn.
Mijn allerfavorietste ‘mens’ momenteel is ‘Motherofdaughters’. Haar man, ‘Fatherofdaughters’ is trouwens ook hilarisch. Maar die Mother-of-daughters, daar herken ik mezelf perfect in:
Ze heeft geen Instaproof huis. Ok, het ziet er allemaal prima uit, maar ik heb niet het gevoel dat er duizenden euro’s tegenaan gesmeten zijn.
Ze heeft stijl, maar shopt vooral bij Zara, en eigenlijk, haar kledij doet weinig ter zake.
Ze is echt mooi, maar niet maatje 34 – ‘miss perfect’.
Ze kookt waarschijnlijk wel ooit, maar daar merk je niks van haha!
Ja, naar het strand gaan met kinderen is werkelijk een hele uitdaging!
Ze kent geen taboes. Ja, ze had het even moeilijk, een tijdje geleden. Ja, ze vindt haar kinderen soms erg vermoeiend. Maar ze vindt ze ook geweldig.
Laatst postte ze een berichtje dat er volgens mij boenk op zat: ‘Als Instagram het eerste is waar je ’s ochtends naar kijkt, wat wil je dan zien? Kies ‘accounts’ die je echt raken. Waar je gelukkig van wordt.’
Ze heeft gelijk, verdorie! En ik word nu eenmaal vooral gelukkig als ik zie dat ik geen raar mens ben met drie vetrollen teveel, te weinig kledij in mijn kast, een huis dat dringend toe is aan een make over, geld te weinig op mijn bankrekening … :-). Geef mij maar the real deal! Hoera voor de echte moeder!