Kinderen: de mooiste wezens op aarde
Maar dan kijk ik naar mijn kinderen…
Ik zie de onschuldige blik van mijn kruipende baby die trots opkijkt wanneer hij zich heeft rechtgetrokken aan de tafel en fier rechtop staat.
Ik hoor mijn peuter schaterlachen terwijl hij paardje rijdt op de schoot van zijn papa.
Ik zie de blinkende oogjes van mijn kleuter wanneer hij verhalen vertelt over dino’s.
En mijn hart smelt…
Wanneer mijn kleuter zijn armen rond mijn nek slaat en in mijn oor fluistert: “mama jij bent mijn beste vriend”.
Wanneer mijn peuter met open armen aan de schoolpoort naar mij komt toegerend en zegt dat hij mij gemist heeft.
Wanneer mijn baby uit zijn co-sleeper kruipt om dicht tegen mij aan te liggen.
Kinderen herinneren mij aan het goede in de wereld. Hun onschuld, hun oprechte genegenheid, hun enthousiasme. Kinderen zijn de mooiste wezens op aarde (ook al kunnen ze met momenten heel lelijk doen of het ons heel moeilijk maken). Ze vragen zoveel van mij, maar ze geven zoveel terug: hoop voor een betere wereld!
