Mama wordt een beetje ouder
Versleten. Klinkt zwaar, maar toch. Rechtstaan na een kwartier kleermakerszit op de grond: niet simpel, niet meer zo vlot. De 35 voorbij? Probeer het dan maar eens! Of opstaan na een zware nacht. Die al bij al niet eens zo zwaar was :)
Ik ben geradbraakt na een dag schilderen, ik heb nood aan een bezoek aan de chiropractor na een al te ijverige sessie ramen lappen.
Kater na 1 gin-tonic
Onlangs had ik nog eens een kater. Van één gin-tonic. Eentje is geentje, toch?! Een vriendin stond er zelfs mee op, met die kater, en niet eens van de drank. De hoofdpijn kreeg ze zonder drankje de avond voordien. Dat is nog het ergst van al.
De dingen die me tien jaar geleden saai en stom leken, worden met de dag aantrekkelijker. Een dekentje, een zacht bed om tien uur ’s avonds, zo een schapenvachtje op m'n fietszadel. (Heb ik niet, maar ik geef toe dat het me erg comfortabel lijkt.) Een warme jas in de winter. Dito sokken. Of stilte in huis.
Middagdutje please
Maar het aanlokkelijkst van al? Een middagdutje. In de zetel. Voor de haard. Zo'n powernapje. Waar je wat verdwaasd uit wakker wordt. Met een haarlok vastgeplakt in een stroompje opgedroogd speeksel. De plooien van het kussen donkerrood in je wang gedrukt. Je krijgt ze niet weg, die lijnen. Niet met wrijven, niet met fond de teint of een beetje blush. Hét brandmerk van mama's die af en toe eens een momentje stelen voor zichzelf. Van thirty-somethings die van de schamele momentjes tussen werk-strijk-koken-kinderen-en-partners eens een keertje me-time hebben gemaakt.
Het doet zo'n deugd. Meer dan een kappersbezoek, een saunabeurt. Zelfs meer dan een namiddagje shoppen. De zoete zaligheid van een korte ontsnapping uit de koers.
Dus: als je me - héél af en toe - aan de schoolpoort ziet staan met rode strepen op m'n wang. Een lichtjes krokante haarpunt vooraan. Ietwat verkreukelde kleren. Ogen die nét iets te hard opgemaakt zijn en met fris gepoetste tanden...
Kom dan met me babbelen. Fijn! Heel graag. Maar doe het zachtjes. Voorzichtig. Geen kreetjes en geen lachjes.
Ik ben dan nog maar net wakker.
Lies
