Mamaconfessions: dat het Dikke Truiendag is en ik mijn kind een dikke trui ben vergeten aandoen...
De eerste dag na de krokusvakantie, dat vergt een beetje organisatie. Maar ik dacht, echt waar, dat ik het dit keer toch wel goed had aangepakt. Ik had alle boekentassen, turnzakken en toebehoren klaargelegd mét een checklist wat ik niét mocht vergeten meegeven. Check, check!
Overbezorgde moeder-alert!
Tot ik deze morgen kijk in het rugzakje van de kleinste: waar is dat kleine heen-en-weermapje nu weer naartoe? Euh... Echt, ik zou begot niet weten waar ze/ik/iemand dat nu weer heeft gestoken. Foutje 1. (Waarom moet het nu weer na élke vakantie gebeuren dat we iets, maakt niet uit wat, vergeten/kwijt zijn?)
Maar toch, het klaarmaken van de kinderen gaat vlot, het was een behoorlijk vlotte ochtendshift. Allebei een leuk kleedje aan (ik kan hen dan sneller motiveren om hun kleren aan te doen, de broeken zijn hier niet meer zo geliefd :-). En net op het moment dat ze allebei op school zijn, zie ik in mijn agenda: Dikke Truiendag!
Damn. De oudste heb ik, onbewust, een dikke trui aangetrokken, maar bij de kleinste moest het natuurlijk weer zo'n fijn groen truitje zijn dat paste bij haar kleed. Foutje 2.
Mijn moederhart krimpt al ineen, ik ga natuurlijk al van het ergste doemscenario uit en zie mijn kleinste spruit al klappertandend in de (anders véél te warme) klas zitten, niezend en hoestend, want 'mijn mama heeft mij geen extra dikke trui aangetrokken' en zo van die toestanden. Eén telefoontje met de school later wist ik dat ik een beetje overreageerde. 'Maar nee hoor, het is hoogstens één graad lager. Het moet nog leefbaar zijn hé?'
Juist ja. Dus ja, het is maar dat je het weet. Het is Dikke Truiendag vandaag. Maar maak je dus vooral niet te veel zorgen als je ook een extra trui bent vergeten aantrekken. Ze zullen het wel overleven :-).
#overbezorgdemoederalert
