Ontroerende brief van een trotse meter

Binnen enkele weken volgt nog zo’n mijlpaal, een reuzestap in jouw kabouterleventje. Je trektde deur van je lieve onthaalmoeder achter je dicht, en stapt die van de veel te grote school binnen. Hoe vaak heb ik toen je een kleine baby was niet gezegd: ‘ik verlang zo tot ze wat groter is’. Want hoewel ik je als baby al doodgraag zag en genoot van alle momenten, kleinen groot , keek ik toen al uit naar het kwebbelend en ravottend blond meisje dat je ondertussen geworden bent.

Maar nu denk ik alleen maar: Stop de tijd! Elke keer als ik je zie, heb je wel iets nieuw geleerd. Je hoeft ondertussen al geen pamper meer, je praat en onderhandelt als een volleerd advocaat, je danst en zingt alsof je al jaren in de showbizz werkt. Je roept enthousiast ‘meetje’als je me ziet en overlaadt me met kusjes en knuffels (als je daar zin in hebt, want je blijft natuurlijk een 2-jarige peuter).

Je bent zo klaar voor je eerste schooldag. Je kent de naam van je juf al, je boekentasje hangt al maanden klaar. Maar zo klaar als jij er voor bent, zo ‘onklaar’ ben ik. Want voor mij lijkt het alsof er achter die grote schoolpoort een boze, wrede wereld verborgen ligt. Eén waarin m’nkleine prinses niet past, nu nog niet, misschien wel nooit. Want hoewel je zeker wel je mannetje zal kunnen staan, daar twijfel ik geen moment aan, zou ik je zo graag nog wat langer beschermen. Tegen geschaafde knieën, tegen ballen tegen je hoofd, tegen plagende en pestende kinderen, tegen boze juffen en meesters, tegen het ganse universum.

Want toen ik je als baby vasthield en nadacht over de dag dat je voor het eerst naar school zou gaan, had ik nooit gedacht dat je nog zo klein zou zijn. Ik had het beeld voor me van een stevige kleuter, die met vaste tred het schooltje binnenstapt. In werkelijkheid ben je nog een klein peutertje, net haar pampert ontgroeid. Je geniet nog van een middagdutje en zit nog in je buggy bij een uitstap. Je hebt nog je typische babykrulletjes en je dunne beentjes lijken te kort om al door een schoolpoort te stappen.

Maar zoals ik al zei: jij bent er klaar voor. Je zet straks die grote stap met veel bravoure, daar ben ik zeker van. Je zal dol zijn op school en school zal dol zijn op jou. Je verovert straks weer de harten van ieder nieuw persoon die je er tegenkomt. Binnenkort kom je met je eerste knutselwerkjes thuis, met nieuwjaar krijg ik mijn eerste nieuwjaarsbrief. En ik kijk er al naar uit om vol trots vanop de eerste rij naar je eerste schoolfeestje te komen kijken. Dus verover binnenkort maar dat schoolplein met je blauwe ogen en je fantastisch karaktertje. Ik heb nog plaats voor veel meer mijlpalen

Liefs
Je trotse meter