Over schaamtegevoel en het verschil tussen man en vrouw
Over gescheurde schaamlippen, het speen, vergrote tepels en stoelgang tijdens de bevalling, zonder enige gêne…
Toen hoorde ik mijn vriend even slikken
Onlangs waren we op bezoek bij een pasgeboren tweeling. Het lijkt me wel heel wat om een tweeling op natuurlijke wijze op de wereld te zetten, dus ik had toch wel heel veel interesse hoe alles precies was gelopen. En met precies bedoel ik echt wel de details, alles.
Het werd een enorm boeiend verhaal. Op een bepaald moment kwamen we aan de ingeklapte gescheurde schaamlip die achteraf met 8 draadjes gehecht moest worden en toen hoorde ik mijn vriend even slikken.
De tweeling krijgt borstvoeding en aangezien ik ondertussen ook al zeventien maand de borst geef, begonnen we wat ervaring te delen. Toen het over onze vergrote tepels ging, zag ik mijn vriend toch even rood worden om dan lijkbleek weg te trekken.
Eens in de auto, zei hij me dat de onderwerpen voor hem toch wel moeilijk te verteren zijn. Zeker omdat hij het allemaal een beetje te visueel gaat voorstellen…
Schaamtegevoel voorbij
Voor de eerste keer merkte ik toen op dat ik na twee bevallingen de gêne voorbij ben gegaan. Vroeger was er geen haar op mijn hoofd die er aan zou denken over mijn borsten te praten, laat staan over nog intiemere delen.
Ik kan me ook niet voorstellen dat ik vroeger met collega’s op restaurant zou praten over zo’n dingen. Meer zelfs, mocht iemand daarover beginnen, ik zou ze gek verklaard hebben.
Nu ga ik er los over, hoe meer details, hoe liever. Met vriendinnen praat ik ronduit over mijn borsten, zij praten met gemak over het speen en we delen de ervaring over onze lavementjes voor de bevalling. Geen punt!
Misschien moet ik in de toekomst wel een heel klein beetje oppassen dat die ervaringen enkel onder vriendinnen blijven. Dat mijn vriend het niet meer hoort zodat hij toch geen nachtmerries krijgt ;-).
