Papa’s worden vaak buitengesloten bij de zorg voor hun kinderen
Handleiding om vaders meer te betrekken
Het Nederlandse onderzoeks- en adviesbureau Sardes heeft daarom een handleiding gemaakt met tips voor bijvoorbeeld leerkrachten, pedagogisch medewerkers en werknemers van consultatiebureaus. Hun bedoeling? Vaders meer betrekken, zodat die zich niet buitengesloten voelen. Want als zij het gevoel hebben dat ze er maar voor spek en bonen bij zitten, vergroot dat niet bepaald hun betrokkenheid bij de opvoeding.
Is mama ziek?
Die handleiding kwam er na een bevraging bij honderd mannen. Velen van hen bleken het gevoel te hebben dat ze niet gelijkwaardig werden behandeld. Zo kregen ze weleens de vraag ‘of mama ziek was’ als ze met hun kind naar de dokter of het consultatiebureau gingen. Niet bepaald motiverend…
Clichébeeld blijft bestaan
Voor socioloog Ignace Glorieux (VUB) komt dat nieuws niet echt als een verrassing. “Het clichébeeld van mama’s versus papa’s blijft ook de dag van vandaag nog sterk aanwezig. Bovendien blijft de ongelijkheid voor een stuk bestaan: papa’s nemen dan wel meer zorgtaken op zich dan vroeger, toch blijft het grootste deel vaak voor de rekening van de mama’s. Zij werken ook vaker deeltijds en nemen vaker ouderschapsverlof op.”
Klassiek rollenpatroon
Een handleiding zoals in Nederland vindt Glorieux geen slecht idee. “Door meer aandacht te geven aan de vaders en hen expliciet aan te spreken, wordt het klassieke rollenpatroon doorbroken. Terwijl die rollenpatronen net bevestigd worden als vaders worden buitengesloten. Niet meteen het goede voorbeeld voor onze kinderen. Maar er is niet alleen een rol weggelegd voor leerkrachten, kinderverzorgers en artsen. Zolang we in handboeken en reclames een strijkijzer zien afgebeeld bij de vrouw en een hamer bij de man, zullen die clichés blijven bestaan.”
Papa wordt ontzien bij fouten
Anderzijds worden vaders ook ontzien op momenten dat het fout gaat. Als een kind geen boterhammen bij heeft of zijn turngerief is vergeten, dan wordt er onmiddellijk naar de moeder gekeken. En als een papa naar de winkel gaat met zijn kinderen, dan wordt die al snel aangesproken over ‘hoe moedig dat wel is’, terwijl niemand een mama zal aanspreken als ze net hetzelfde doet.
Er is duidelijk nog werk aan de winkel, willen we de klassieke rollenpatronen doorbreken. En als we een maatschappij willen waarbij papa’s even aanwezig en betrokken zijn als mama’s, dan is het logisch dat papa’s ook op die manier worden behandeld en aangesproken…
Hebben jullie ook al dergelijke taferelen meegemaakt?
Bron: Algemeen Dagblad, De Morgen
