Ploetermoeder is back
Sinds de geboorte van mijn eerste kindje 5 jaar geleden ben ik voortdurend ziek wegens chronische slaapdeprivatie en door het overnemen van elke bacterie, virus en amoebe onder de zon.
Dit jaar viel het nogal mee, buiten dat ik me om 10u 's morgens weleens afvraag hoe het in godsnaam nog licht kan zijn om 2u s' nachts.
Meezingen met Bumba
De klassiekers, die blijven. Zoals tijdens het opruimen, wanneer ze in hun bedje liggen, plots merken dat je al die tijd al aan het meezingen bent met Bumba-liedjes die je vergeten afzetten bent en dat je enigste contact met een volwassene (onbeantwoorde) berichtjes zijn op Instagram van een (nog) onbekende zanger uit Texas.
We hebben wel weer heel veel leuke dingen gedaan zoals gewoonlijk.
Dolle pret
Ik had hier nog steeds een geboortegeschenk liggen om de kindjes hun voet- en handafdruk in gips te gieten.
Dolle pret zegt u? U mag zeker zijn.
Te lui om de maatbeker te nemen wou de brij om de mal te maken maar niet harden.
Het aanrecht, de keuken en de vloer zagen er uit alsof een betonmolen de racekak had gekregen in onze keuken, met kinderen die ter hoogte van mijn zeer sensitieve seniorenoren aan het kelen waren en ruzie maakten omwille van een ijsje.
(Mijn zoon stond op het punt het vreemdelingenlegioen te contacteren omdat zijn zus het laatste ijsje genomen had, maar toen ik zelf ging kijken omdat ik ondertussen klaar was voor Sint Lucia, met gips tot in mijn wenkbrauwen en mallenbrij tot in de voegen van de vloer, vond ik gelukkig toch nog een verdwaald crèmmeke voor hem.)
Het eindresultaat
De 24 uren durende uiteenzetting van de Processie Van Echternach die plaatsvond om hun vingerafdrukken uiteindelijk te kunnen bekomen zal ik u besparen.
Maar kijk, met toch wel een zekere fierheid en een beetje stiekem hopend op een medaille van Sint-Rita, de patroonheilige voor de hopeloze gevallen, laat ik u met een foto van het resultaat.
Ik heb ook een foto bijgevoegd van hoe het er zou moeten uitzien volgens de verpakking. U kan vast zelf wel raden welke van de twee van onze hand is ;-).
