Plusmama? Nee, gewoon de vriendin van de papa

Geen idee waar het vandaag komt, maar ik gruwel echt van de term “plusmama”. Pas op, het is al beter dan stiefmoeder, daarbij komen we helemaal in de Assepoester sfeer. Zeker omdat de kinderen van mijn vriend ondertussen tieners zijn. Die hebben geen behoefte aan een extra mama, daar hebben ze er al één van.

Wat ik wel heerlijk vind, is het feit dat ze bepaalde dingen eerder aan mij zullen vragen dan aan hun vader. Dat ze mij over sommige dingen eerder vertrouwen of dat ze mijn mening over bepaalde dingen belangrijk vinden.

Ik denk dat ik in de loop der jaren heb bewezen dat ze mij kunnen vertrouwen, dat ik eerlijk ben maar ook dat ik mijn woord houd. Als ik beloof om dingen in orde te brengen voor hen, dan doe ik dat ook.

Het gaat niet meer om het “zorgen voor”, de boterhammetjes moeten niet meer gesmeerd worden, het vlees snijden kunnen ze, die kleren halen ze zelf wel uit de kast. Die tijd is voorbij.

Maar als ze kiezen om met mij mee te gaan in plaats van bij hun vader te blijven of zelfs liever meegaan dan alleen thuis te blijven, dan glunder ik vanbinnen van trots. Als de oudste wacht om zijn gloednieuwe GSM te installeren tot ik er ben omdat hij weet dat ik alles voor hem kan overzetten, dan glimlach ik van oor tot oor. Uiteraard niet als hij het kan zien, want dat zou super akward zijn, ha ja. 

We moeten er ook niet flauw om doen, soms is het gewoon HEEL moeilijk. Als ik bepaalde dingen verwacht van mijn eigen kinderen, trek ik die lijn vaak door naar de kinderen van mijn vriend. Maar zo werkt het dus niet. Hoe graag ik ook zou willen dat iedereen mooi op dezelfde golflengte zit, zo gaat het vaker niet dan wel.

Dan doen we maar van op de tong bijten en van “adem in en adem uit”. Soms werkt zelfs dat niet. En om dan niet in de boze stiefmoeder te veranderen is het vaak een goed idee om de hond uit te laten, met Taylor Swift loeihard door de koptelefoon. Een goed glas wijn werkt meestal helend­.

Dat we elk ons eigen huis hebben, helpt natuurlijk ook. Vermoedelijk waren er anders al doden gevallen in ons huishouden. Al schijnt dramatisch met je ogen rollen en heel hard met deuren slaan niet dodelijk te zijn. Al een geluk.