Prachtige bekentenis van vader over de essentie van het ouderschap
We maakten ons zo veel zorgen...
'Het moeilijkste was om haar los te laten toen ze naar de unief vertrok. We hebben haar een paar dagen vroeger afgezet, dus de campus was nog leeg, en ik zie nog glashelder voor me hoe ze alleen liep over het plein. Ik staarde naar de rug van mijn dochter terwijl ze letterlijk in de volgende fase van haar leven liep.
Zo veel vragen gingen door mijn hoofd: ‘Hebben we haar genoeg voorbereid?’, ‘Is ze gelukkig? Zal ze het ons willen vertellen als ze het niet is?’
Achteraf gezien wou ik dat ik niet zo vaak lastig had gedaan over de kleine dingen… Toen ze jong was, waren we bezorgd of ze wel bij het voetbalteam zou beginnen of niet, of ze zou gekozen worden voor de eerste rij bij de danswedstrijd. We waren bezorgd als ze fluit speelde tijdens een optreden. We maakten ons zo veel zorgen over die dingen, omdat we op zoek waren naar een soort van bevestiging dat we het goed deden. En in onze wanhoop om goede ouders te zijn, werden we onze kinderen…
Ik wou dat ik had geweten hoe snel al die dingen zouden vervagen. En hoe weinig al die dingen zou uitmaken zodra ze een volwassene werd.’
(foto: Humans of New York)
