Slaaptekort

Nog een weekje en we gaan nog eens langs de baby osteopaat. Wonderen werden daar al verricht. De eerste maanden sliep ons Gutje enkel half rechtop op mijn schouder omdat ze maar bleef teruggeven. Ze sliep dus in mijn armen mee in bed, en overdag in de draagdoek

Na een paar behandelingen kwam het magische moment: het eerste dutje in een prachtig babymandje dat al bijna te klein was. Ze was toen 2 maanden oud.

Maar slapen doet Gutje nog steeds niet goed. Of toch nooit zonder onderbrekingen. Ik tel de dagen af naar de volgende afspraak. We hebben echt al ALLES geprobeerd. Ja hoor… dat waar je nu net aan denkt ook al…

ALLES, behalve laten door huilen. Dat wil ik niet. Maar in het holst van de nacht fantaseer ik er wel eens over… Of over die gehoorbescherming die naast de gereedschapskoffer ligt, en of ik daar mee zou kunnen slapen.

Maar ik ben (weer) afgeleid. Ter voorbereiding van het bezoek houden we een schema bij. Zodat de osteopaat een ‘objectief’ beeld krijgt van hoe het er aan toe gaat.

We begonnen netjes en sec met noteren, maar al snel werd het een uitlaatklep om eens lekker te ventileren. We moesten er zo om lachen. Maar misschien is ons gevoel voor humor wel aangetast door het slaaptekort ;-).