Vraag & antwoord: ‘Mijn dochter voelt zich tekort gedaan…’

Mijn dochter voelt zich anders behandeld

‘Mijn dochter heeft het ook héél erg moeilijk als ze ergens voelt (denkt) dat ze niet hetzelfde als haar zus werd behandeld en niet alleen door mama en papa maar ook door klasgenoten en vriendinnetjes, terwijl dat niet zo is. Ze heeft het niet gemakkelijk. Ze heeft namelijk een leerstoornis en ze heeft het heel erg moeilijk om zich qua gevoelens te uiten. Ze komt ook heel bazig over en wil ook graag veel aandacht van iedereen. Terwijl dat niet altijd kan en dat ze dat zeker niet mag verwachten van bv. klasgenootjes. Maar het maakt het soms in ons gezin heel erg stressvol door haar gedrag. Ze wordt dan boos, huilt en werkt haar frustratie uit op haar zus en op mama en papa door over alles direct boos te worden.

Na enkele sessies bij een psycholoog leek het beter, maar wij hadden niet het gevoel dat dit op lange termijn zou helpen. Het is vaak zo moeilijk praten met haar, je moet echt op eieren lopen als ze zich op dat moment zo voelt en jawel daar komen dan ook al eens tranen bij mezelf. Gewoon uit onmacht of omdat ik alweer eens heb staan roepen omdat ze het zover heeft gedreven.

Ik dacht eerst dat het te wijten was aan haar karakter en haar startend puberend gedrag, maar het is de laatste weken soms heel erg en praten met haar is als praten tegen een muur, hoe je het ook aanpakt. Ze heeft gewoon geen horen naar het feit dat ze eens naar zichzelf dient te kijken. Het is zo vermoeiend en als mama wil je goed doen... maar die druppels doen mijn supergrote emmer soms echt wel overlopen. Mochten jullie advies hebben, dan hoor ik dat graag!’

Antwoord van experte Barbara Frère

Wat ik lees is dat je ene dochter zichzelf telkens vergelijkt met haar zus. Haar zus is in haar ogen een spiegeling van zichzelf maar met perfectie in het kwadraat. Jij benadrukt dat jullie de zussen zien als twee persoonlijkheden en dat jullie zo weinig mogelijk proberen vergelijken. Toch leven wij in een maatschappij waar alles vergeleken wordt met bepaalde maatstaven. 

Alles wordt met elkaar vergeleken

Al van bij de geboorte wordt een kind op een curve geplaatst en wordt een percentiel toegewezen waar het geplaatst wordt tussen 100 andere kinderen van die leeftijd. Een kind heeft deze manier van kijken heel snel door. In de crêche wordt nauwkeurig bijgehouden welke ontwikkelingen zich voordoen op welke leeftijd, alweer vanuit een vergelijkend gezichtspunt met ‘de norm’. In de kleuterklas wordt een kind geplaatst in een axenroos, op het einde van de derde kleuterklas wordt de toetertest afgenomen en ga zo maar verder…

Tegelijk wordt je dochter, ook al doen jullie daarin niet mee, vergeleken met de leeftijdgenoten en vooral met haar zus. Er groeit dus een gevoel van ‘de eeuwige tweede’. Nooit is je dochter eens een uitblinker want telkens is de zus er om haar te confronteren met haar eeuwige tweede plaats. Je dochter legt dus de druk bij zichzelf heel hoog, om dan toch weer het gevoel te hebben die limiet, die ze zichzelf heeft gesteld, niet te halen.

Zoek iets waar je dochter in kan uitblinken, iets anders dan haar zus

Probeer eens na te gaan waarin je dochter goed is. Is ze kunstzinnig? Heeft ze gevoelsmatige aanleg voor muziek? Is er een sport waarin ze zich kan uitleven? Probeer iets te zoeken waarin de zus niet goed is of waarin de zus niet geïnteresseerd is. Probeer ook iets te zoeken waarin de norm geen rol speelt. Zo kan je uren discussiëren over het al dan niet mooi zijn van een kunstwerk, maar er is geen norm. Dat pianostuk kan je op allerlei wijzen interpreteren, maar er is geen norm. Kies je voor iets cognitief, zoals muziek, let er dan op dat beleven het belangrijkste doel is. Kies dan bijvoorbeeld voor een jeudmuziekacademie.

Je dochter zal openbloeien als ze ontdekt dat zij iets kan wat de zus niet kan. Bewaak dan ook strikt dat dit het exclusieve terrein van je dochter blijft. Het zal voor haar een boost geven en het gevoel van ‘de eeuwige tweede’ zal automatisch naar de achtergrond verdwijnen. Ook zij is dan in iets goed en wordt niet meer vergeleken met de norm. Merk je dat in de sport, muziek, kunst toch weer dat prestatiegerichte binnensluipt? Kom dan, als advocaat van het welbevinden van je kind, op voor je kind.