Vraag & antwoord: "Mijn man kan niet om met onze hoogsensitieve dochter. Wat nu?"

VRAAG: Mijn dochter zou hoogsensitief zijn, wat toch wel extra geduld vraagt  in de dagdagelijkse dingen. Nu heeft mijn man dat absoluut niet: hij kan heel moeilijk met haar om, kan moeilijk iets 'gedaan' krijgen van haar, het loopt altijd uit de hand. Er ontstaat een discussie en strijd met een kind van (bijna) 3 met als gevolg: een  boze dochter en een boze papa. Vaak ook een afwijzende papa en hysterisch huilende dochter. Ik zou dan niet 'mogen' ingrijpen voor zijn gezag...  Maar hoe help ik hen allebei in zo'n situatie?? Ik tracht wel duidelijk te maken aan hem (wanneer het wel rustig verloopt) dat het ook anders kan, dat ze sneller luistert of niet begint te huilen als iets rustig wordt gezegd.

Antwoord van Barbara

Er is op het gedrag van je dochter een naam gekleefd, met name ‘hoogsensitiviteit’. Op de leeftijd van 3 jaar zou ik nog niet durven spreken over hoogsensitiviteit. Ik zou eerder spreken over ‘elkaar leren kennen in de kwaliteiten, aangename karaktertrekken en in de minder aangename kanten’. Beide partijen in opvoeding, ouder en kind, leren elkaars hebbelijkheden en onhebbelijkheden kennen.

Je man heeft naast zijn onhebbelijkheden (geen geduld hebben) ook heel wat kwaliteiten waaruit je dochter veel kan leren. Het ‘geen geduld hebben’ zou je zelfs ook als een kwaliteit kunnen omschrijven in de zin van ‘georganiseerd zijn, gedreven zijn’. Door je in allerlei bochten te wringen en je gedrag volledig aan te passen aan je dochters tempo en wensen, ontzeg je haar ook veel leerkansen.

Eén van de grote leerprocessen in opvoeding is leren omgaan met frustratie. De frustratie van ‘nu kan ik eens geen tijd nemen’ is geen aangenaam gevoel, maar leert een kind wel de nodige frustratietolerantie op te bouwen. Je bent op dat moment aan het bouwen aan weerbaarheid en veerkracht. Ontneem dus niet elke frustratie en ga ook niet elk conflict uit de weg om dit te voorkomen.

Verder kan het ook heel helend zijn dat je man en dochter samen quality time doorbrengen met elkaar waarin ze een leuke tijd hebben met elkaar. Laat ze eens samen op pad gaan zonder jouw tussenkomst (misschien voor jou wel een moeilijke oefening om niet tussen te komen ;-)).

Over hoogsensitiviteit is al veel geschreven en gezegd, toch is daar nog weinig wetenschappelijke evidentie rond. Het blijft ook een feit dat wij met de voortdurende stroom van prikkels moeten leren omgaan en ons een weg moeten proberen vinden daarin. Wij hebben de natuurlijke gave relevante prikkels van irrelevante prikkels te onderscheiden en enkel te reageren op wat nu belangrijk is. Dit helpt ons om ons staande te houden in het dagdagelijkse leven. Ook dat moet jouw dochter leren.

Ik vermoed dat zij op de speelplaats van de school ook leert omgaan met wat daar allemaal gebeurt. Ik noem het de eerste jungle waarin kinderen terechtkomen, maar waarin ze er wonderwel in slagen om hun plekje te vinden. Vertrouw erop dat je dochter ook met de ‘junglepapa’ (die voor haar een zegen kan zijn!) zal leren omgaan en dat je man en dochter op die manier naar elkaar toe zullen groeien.