Vraag/antwoord: wanneer is het een goed moment om na co-sleeping naar eigen kamer te verhuizen?

5/04/2018

Door Mama Guest Moms

Door Expert Lieve Van Weddingen

Mijn dochtertje is 18 maanden en heeft altijd bij ons op de kamer geslapen. Ik geef nog borstvoeding en ze wordt meestal nog een paar keer wakker per nacht om te drinken. Sinds een maand proberen we haar op haar eigen kamertje te laten slapen. Niet omdat het ons stoort dat ze bij ons ligt, maar omdat ik hoopte dat ze daardoor minder zou wakker worden. En ja... Ooit zou het wel goed zijn voor mijn partner en mij om terug onder ons te zijn in bed. Maar… het verloopt echt niet vlot! Het duurt eeuwig voor ze in slaap geraakt en ze wordt heel veel wakker. Vermoeid kind én moeder dus! Misschien was het toch niet de goede moment? Maar wanneer dan wel? Een kind gaat toch altijd liever gezellig bij zijn ouders op de kamer slapen? Ik vraag me echt af hoe andere co-sleep-ouders het doen en wat het advies hieromtrent is.

Antwoord Lieve: beter is te wachten tot ze er zelf om vragen

Beste S.,

Ik denk dat jouw vraag wel meer co-slapende ouders bezighoudt. Samen slapen biedt uiteraard veel voordelen. Ik zet de meest evidente voordelen even op een rij voor diegenen die er minder vertrouwd mee zijn. Jouw nabijheid helpt om het zenuwstelsel te reguleren, het samen slapen kan wiegendood voorkomen, iedereen slaapt beter, je kindje krijgt meer zorg en het bevordert de borstvoeding. De kindjes krijgen meer aandacht en bescherming en je hebt minder bedtijdproblemen omdat slapen niet gelinkt wordt aan alleen zijn of gescheiden worden. Wanneer je kunstvoeding geeft, wordt aangeraden om te zorgen voor een co-sleeper, eerder dan je baby mee in bed te nemen. De reden is omdat je als borstvoedende moeder een ander slaappatroon hebt en alerter blijft voor de signalen van je kind. Er zijn eigenlijk weinig nadelen aan verbonden, behalve dan dat je je slaapkamer altijd deelt met één of meerdere kinderen. Als dat al een nadeel is.

Nog nood aan een 'droomslokje'

Jouw vraag is een logisch gevolg van jullie keuze. Ik kan je al direct geruststellen: als ze 15 jaar is gaat ze niet meer bij jou slapen. Dat is al een positief vooruitzicht he! ;) Ik lees dat jullie voor haar beslist hebben wanneer het tijd was voor de grote verandering. 18 maanden is gemiddeld gesproken relatief vroeg om deze beweging te maken. Gezien ze nog regelmatig wakker wordt voor een droomslokje, is het ook een signaal dat ze dat nog nodig heeft. Ik weet dat er mensen denken dat je haar verwent, maar nachtvoedingen zijn tot de leeftijd van 2 jaar of zelfs nog wat langer eerder gewoon dan ongewoon. Rond 2 à 2,5 jaar gaan bijna alle kinderen langere blokken slapen. Het is enkel in onze contreien dat er van dat doorslapen zoveel heisa gemaakt wordt. Je doet jezelf dus geen plezier met haar nu op een andere plek te laten slapen. Maar ik begrijp ten volle dat je het wou proberen. Soms helpt het effectief om kindjes wat langere stukken te laten slapen. Helaas denkt jullie dochter daar nog even anders over.

Zelf actief om vragen

Je kan aannemen dat rond drie à vier jaar kinderen zelf vragen om apart te mogen slapen. Ik denk ook dat het belangrijk is om af te wachten wanneer ze daar actief om vragen. Je kan het proces wel faciliteren door bijvoorbeeld het kamertje al gezellig te maken, er tijd in door te brengen en als ze ouder is samen met haar de kamer in te richten zodat het iets van haar wordt. Een tussenstap door eerst mee in het kamertje te gaan slapen, hoor ik ook geregeld maar ook weer als ze al ouder zijn. Als je ervan uitgaat dat samen slapen een bewuste keuze is in plaats van een scheefgegroeide situatie die gecorrigeerd moet worden, dan hoeft daar op zich actief niets aan veranderd te worden. Je kan erop vertrouwen dat ze zélf zal aangeven wanneer het moment daar is om alleen te slapen. Wanneer ze ouder is kan je hierover ook praten en uitleggen over het hoe en waarom, dat is op 1,5 jaar een pak moeilijker. En op 3 à 4 jaar zal je ook geen nachtvoedingen meer hebben. Piece of cake dan!

Mooie tussenoplossing: kind slaapt aan de buitenkant

Ik zou dus even bespreken met je man of hij het ook ziet zitten en dan de dochter terug verhuizen naar jullie kamer. Misschien nog een kleine tip? Veel kindjes belanden in het bed van de ouders tijdens de nacht en vaak ook tussen de ouders in. Hierdoor kunnen partners niet meer naast of tegen elkaar slapen. Ik hoor vaak dat net dit zwaar weegt op de relatie waardoor de nood hoog wordt om het kindje in de eigen kamer te laten slapen. Een mooie tussenoplossing is dat je een manier vindt waardoor het kindje aan de buitenkant slaapt en niet in het midden of in een co-sleeper. Dit geeft jou en je partner de kans om toch de nodige nabijheid te voelen. Jullie zullen zo langer kunnen genieten van het samen slapen zonder dat je het gevoel hebt dat het een inbreuk doet op jullie intimiteit.

Slaap lekker, samen!

Voor wie meer wil weten over samen slapen:

"Slapen met je baby - handboek voor coslapen" van James McKenna