5834fi.jpg

Wanneer het aanvoelt alsof de hele wereld jouw kindje is vergeten en het taboe is om erover te praten

1/11/2021
Mamabaas
Door Mamabaas

Nog 6 weken en dan is het zover. Dan wordt ons tweede dochtertje geboren. Ze is zo ontzettend welkom, haar zusje vraagt elke dag wanneer ze grote zus wordt. En iedere keer denk ik dan: “Maar liefje, eigenlijk ben je dat al!”

In 2015 werd onze eerste dochter geboren en dat was echt een droombaby. Meteen goed slapen, goed eten, altijd lachen. Dus na een tijdje dachten we: “zouden we er nog zo eentje kunnen maken?” In 2017 gingen we er dan ook voor. Deze keer een zoon, één van elk! Dolgelukkig waren we.

Complicaties

Maar na 24 weken kwamen er plots complicaties. Na vele weken van onzekerheid en vele onderzoeken werd het duidelijk dat onze zoon de afwijking ‘congenitale hernia diafragmatica’ had.  Kortweg een gat in het middenrif waardoor alle organen van de buik naar de borst verhuisden en zowel het hart als de longen geen plek meer hadden om te groeien.

Deze afwijking bestaat in vele fases, maar hij was er erg aan toe. Hij had geen overlevingskansen en zou de bevalling niet overleven. Na een pijnlijke beslissing te hebben genomen - we hebben zijn hartje laten stilleggen - ben ik op 7 maanden zwangerschap bevallen. Het heeft 4 dagen geduurd in het ziekenhuis vooraleer ik op natuurlijke wijze kon bevallen van mijn zoontje. Mijn man en ik waren kapot van verdriet en uitputting en het ergste moest toen nog komen: het ziekenhuis verlaten zonder baby ...

En het was een mooie baby, zo perfect van buiten en zo kapot vanbinnen. Gelukkig wachtte ons kleine meisje ons thuis wel op. We moesten onze tranen bedwingen want ze was nog veel te klein om te beseffen wat er was misgelopen. Maar toen kwam de begrafenis en konden we terug aan het werk. Ons rouwproces kon beginnen, maar geen van beiden hadden we ook maar enig idee hoe we daaraan moesten beginnen.

Hel

De eerste helft van 2018 was een hel. En op dat moment kwam de fijnste hulp uit onverwachte hoek, terwijl de hulp die je van sommigen had verwacht uitbleef. Er waren mensen die op een gegeven moment zeiden: “Nu moet je het toch wel eens een plaats gaan geven, want telkens je zijn naam hoort, begin je te huilen”.

Het allerergste zijn mensen die er niet eens meer bij stilstaan. Ze rekenen onze zoon niet mee als ons kind of zeggen langs hun neus weg dat het zal beter gaan als er een tweede kindje komt. Aan al deze mensen deel ik een welgemeende ‘Fuck you’ uit.

Fuck you, want wij hebben twee kinderen en er is een derde op komst. Sorry dat nummer twee in een babyurne zit bij ons thuis. Sorry als het voor jullie een last is om mij te zien huilen. Sorry dat mijn hart breekt als ik een babyjongen zie en dat ik het er moeilijk mee heb mijn man geen zoon te kunnen schenken. Sorry, als ik met die brute pech (zoals de dokters het zo mooi kunnen omschrijven) nog altijd niet kan leven. Sorry wanneer ik je verbeter dat dit niet het tweede maar derde kindje is. Sorry als ik je ogen wil uitkrabben wanneer je een opmerking maakt en pas achteraf beseft welke schade je hiermee aanricht. Of het soms al helemaal niet beseft. Sorry en fuck off aan jullie allemaal.

Je hoeft je verdriet niet weg te steken

Mijn man en ik hebben iets moois om naar uit te kijken en om onze aandacht aan te schenken. We moeten verder voor onze kindjes.

Laat dit ook een boodschap zijn aan alle ouders die dit hebben meegemaakt. Je hoeft je verdriet niet weg te steken door iemand die niet eens weet waarover hij of zij het heeft. Die geen weet heeft van de pijn die jij de rest van je leven meedraagt. Alleen jij kan een grens trekken in je gevoelens, niemand anders!

 

Charisse

Bestsellers

cover ouders komen van mars

Ouders komen van Mars

€ 21.99
mok legendaddy

Koffiemok | legendaddy

€ 16.95
to do hero gezinsplanner

To Do Hero: Gezinsplanner

€ 18.99

Meilleures ventes