Warme oproep aan mama's: het geeft niet als je niet aan dat perfecte beeld voldoet

Pleidooi voor vuile kleren

‘Er zijn irreëel hoge verwachtingen over het moederschap. Je moet van elk moment genieten, alles geweldig vinden en het mag vooral ook allemaal niet te veel moeite kosten. Helaas is dat niet de realiteit voor de meeste vrouwen. Vaak verwijten moeders zichzelf dat ze zich slecht voelen en ze hebben schrik dat anderen hen er over beoordelen,’ staat er te lezen in het artikel. Dat raakte me.

Ik heb ook al gemerkt dat ik het mezelf niet altijd even gemakkelijk maak. Ik spiegel me vaak aan andere moeders. Aan die mooie instagramfoto's die er altijd zo perfect uitzien. Ik mag mijn smartphone nog in duizend posities houden. Ons huishouden ziet er nooit zo perfect netjes uit. Ik krijg dan soms angstzweet. 'Ben ik niet goed bezig?' Dat zinnetje speelde de voorbije drie jaar als mama een grote rol in mijn leven. En nu nog steeds...

Het ideale beeld

Je krijgt zoveel 'raad' als mama, zoveel tips... Iedereen zegt of toont je een andere manier van aanpak. Niet naar de crèche? Schande! Dan zal je kind vast heel asociaal worden! Wat? Een koekje? Je maakt er een suikerverslaafde van!  Nog niet zindelijk op 2,5 jaar? Schaam je ouder! Je hebt vast niet genoeg je best gedaan. Is hij bang van een grote glijbaan? Je bent hem veel te beschermend aan het opvoeden. Ik kan zo wel nog even doorgaan.

Andere mama's, kennissen, overheid… Iedereen heeft wel een mening klaar staan. We krijgen een beeld voorgeschoteld waar we moeilijk kunnen aan voldoen. Vroeger was dat een beeld van de perfect huisvrouw aan de haard. Vandaag is dat een beeld van de perfecte, fulltime werkende, sociaal geëngageerde, gezond kokende, zelfzekere, modebewuste vrouw met naast haar een perfect kind (zo eentje dat zindelijk is op 2 jaar, nooit suikers eet, voldoende fit is, liefst heel wat hobby's heeft...).

Als jij zo een mama bent, dan vind ik dat natuurlijk fantastisch voor jou. Dan werkt zoiets voor jou en ben ik reuze blij voor jou. Maar het zou niet de maatstaf mogen zijn. Er zou zoveel druk niet mogen zijn op moeders.

Koekvlek

Ik pas niet in dat beeld. Begrijp me nu niet verkeerd. Ik hou van mijn twee zoontjes. Meer dan ik me ooit had kunnen voorstellen. Maar het is soms echt zwaar. Ik had verwacht dat de eerste drie jaren niet de makkelijkste gingen zijn. Maar ik had het nog onderschat.  

• Ik ben soms echt moe.
• Ik heb even geen hobby's.
• Het huishouden is soms een ramp.
• Geen idee wanneer ik laatst mijn ramen boven poetste.
• Ik probeer gezond te koken maar dat mislukt evenveel als het goed gaat.
• Mijn zoon was pas zindelijk toen hij drie jaar was. Ondanks kalenders, beloningssystemen, regelmaat...

Het zelfzekere aspect ligt al even de vuilbak in. Ik twijfel voortdurend aan mezelf, mede door wat ik soms lees/hoor/zie... En dat modebewust… Ik ben allang blij als er maar één koekvlekje(of andere substantie) op mijn jurk zit als ik buiten ga.