Wat als je als single papa nog een kinderwens hebt?
Graag nog een kindje
Ik ben alleenstaand. Ik ben wel getrouwd geweest, maar ben ondertussen na een relatie van 12 jaar gescheiden. Uit dat huwelijk is er een kind gekomen: ik heb een dochter van ondertussen 5 jaar. Ze is mijn alles. Ik heb gelukkig een goede regeling waarbij ik mijn kind praktisch dagelijks zie, wat een zéér belangrijk gegeven is in mijn leven.
Ik hou zielsveel van mijn dochter. Telkens als ze bij mij is dan ben ik de gelukkigste mens die er is. Maar ondanks dat ik al een dochter heb, zou ik graag nog een kindje willen.
Dat ik kinderen wou hebben was voor mij al vrij vroeg duidelijk, maar ik wou er bewust niet te vroeg aan beginnen. Ik stelde een aantal voorwaarden voor mezelf. Ik zou moeten beschikken over voldoende maturiteit zodat ik mijn kind een goede opvoeding kan geven en kan voorzien in de levensbehoeftes die een kind nodig heeft.
Versta mij niet verkeerd, ik ben niet iemand die alles wil uitstippelen en waarbij alles volgens een bepaald plan moet verlopen, integendeel, ik ben eerder het type die veel belang hecht aan een omgeving waar het kind de kans krijgt om zijn eigen weg te zoeken en zichzelf kan ontwikkelen waarbij ik mijn rol eerder als mentor zie. Maar dat doet hier niet ter zake, ik beschouw mezelf niet als een betere of slechtere ouder dan anderen. Ik weet echter wel dat ik het kindje een thuis zou kunnen bieden.
Dit verklaart deels waarom ik pas op mijn 34ste een kind heb gekregen.
Als vrouw heb je drie opties
Maar zoals reeds aangekaart ben ik ondertussen gescheiden. Mijn kinderwens is daarentegen nog niet gestild. Ik had graag nog een kindje gehad.
Als vrouw heb je dan verschillende opties:
- Als het meezit kom je toch Mr Right tegen en beslis je, als je het gevoel hebt dat het juist zit, om aan kinderen te beginnen.
- Je kan beslissen om naar de spermabank te gaan. Je hoeft geen verantwoording te geven aan anderen. Het is je eigen beslissing, je bent baas over je eigen lichaam.
- Je kan opteren voor pleegouderschap of adoptie.
Voor een man is optie 2 minder voor de hand liggend. Opgepast, ik wil hiermee niet zeggen dat het voor jou een gemakkelijke beslissing moet geweest zijn. Maar laat ons eerlijk zijn: optie 2 behoort niet tot mijn mogelijkheden :-).
Optie 3 is de enige oplossing in mijn geval.
Grootste angst: ga ik dat wel kunnen bolwerken?
Het is niet alleen dat wat mij afschrikt, maar eerder: hoe ga ik dat bolwerken? Wat als mijn kind een dag ziek is? Ik heb niet veel vakantiedagen en een babysit inhuren is iets dat ik nooit gedaan heb tot nog toe en waar ik ook niet mee wil beginnen. Ik probeer altijd wel iets te regelen met mijn ex, de ene keer blijf ik thuis als het nodig is, de andere keer zorgt zij voor opvang (meestal via haar familie).
Wat als ik in een file zit als ik mijn kind moet oppikken van school? Wat moet ik doen met de woensdagnamiddagen? Ik woon nogal afgelegen van familie en kennissen, dus op hen moet ik niet op rekenen. Ik werk ook niet bepaald dicht bij huis.
Bekijk ik het niet te rooskleurig? Ik heb een super goede relatie met mijn dochter, wij zijn twee handen op één buik. Welke impact zal dit hebben op onze relatie en hoe zal zij dat ervaren?
Financieel zal het ook niet gemakkelijk zijn. Ik verdien goed mijn boterham, maar gaat het voldoende zijn? Ik heb bewust een stap teruggezet in mijn carrière om meer tijd te kunnen vrijmaken voor mijn dochter.
Ik ben ook niet de persoon die snel hulp inschakelt, laat staan erom vraagt. Ik wil niet afhangen van anderen. Misschien is dat eerder een egokwestie dan een praktische kwestie.
Ik voelde me enorm schuldig tegenover mijn kind sinds ik en mijn vrouw zijn gescheiden, want ik was altijd van mening dat je een kind iets tekort doet als het in zo’n situatie moet opgroeien. Soms kan het zijn dat een van de ouders vermoeid, slecht gehumeurd of gestresseerd is en dan heb je de andere ouder die tegengewicht kan bieden. Maak je geen zorgen, de situatie is hier niet zo problematisch hoor, maar om maar aan te geven over welke zaken ik mij zorgen maak.
Er is toch iets dat in mijn voordeel pleit: door het feit dat ik al een dochter heb weet ik wel welke impact een kind kan hebben op je leven en in mijn geval is dat het beste en mooiste dat mij ooit is kunnen overkomen.
