Wat ik zo graag wilde
Ik wou dat ik je kon laten zien, dat de hele wereld je mocht leren kennen.
Ik wou dat ik jouw kamer en al jouw spulletjes vol fierheid kon laten zien.
Ik wou dat ik 100001 foto’s van jou kon laten zien, wetende dat er steeds nieuwe zouden bijkomen en we niet “spaarzaam” willen zijn om zo lang mogelijk door te komen met foto’s van jou.
Ik wou dat mensen me zagen als een echte mama en me vooral ook zo behandelden.
Ik wou dat mensen me zeiden hoe mooi mijn kleine dochter is.
Ik wou dat mensen naar haar zouden vragen.
Ik wou dat ik me zorgen kon maken over “of je nu genoeg drinkt” en dat koorts onze allergrootste zorg zou zijn.
Ik wou dat we zouden vinden dat je veel te snel groot wordt, want de tijd met-zonder jou gaat zoveel sneller dan toen je nog in mijn buik zat.
Ik wou dat deze maand voorbij was, want dit is de maand waar we al zó ontzettend lang naar uitkeken, waar we over droomden, naar verlangden.
Ik wou dat deze foute film een happy end zou hebben met jou.
Ik wou dat we ons geen zorgen moesten maken over “wat en hoe moeten we dit slechte nieuws vertellen”.
Ik wou dat de toekomst rozer dan roos zou zijn.
Ik wou dat er garanties bestonden.
Dus laat me evenveel mama zijn als elke andere mama die een kindje heeft om voor te zorgen. Praat over mijn kind, vraag er naar, zeg me hoe mooi ze is ... Zwijg haar niet stil. Je doet me geen pijn door over haar te praten of naar haar te vragen, je doet me net pijn door dit niet te doen. Geef me de ruimte om verdriet te hebben.
